________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
१३
जा नवि पेच्छइ दव्वं पस्सेयजलाविलो तओ जाओ । तं दट्ठूणं मंती पभणइ ‘किं देइ नो गंगा
॥४८॥
तु गुज्झाओ पोट्टिलियं तो इमं पुणो भणइ । 'देवेस कूडचरिओ इह ठविय वियालवेलाए ॥४९॥ गिण्हइ पभायकाले मुद्ध जेणं एव विप्पयारेइ' । खिंसिय बहुप्पयारं सव्वे निययं गया ठाणं ॥५०॥ सो वि य गओ पओसं चितइ 'कह धरिसिओ अहमणेणं ? | ता कायव्वं किंचि वि इमस्स वेरस्स निज्जवणं' ॥५१॥ तो दासचेडियाओ उवचरिडं पुच्छियाओ 'किं अज्ज । वट्टइ मंतिस्स घरे ?' ताहिं वि कहियं जहा भैट्ट ॥५२॥ सज्जिज्ज आओगो मंतिघरे संपयं पहरणाई । सिरिययविवाहदिवसे दायव्वो जो नरिंदस्स ॥५३॥ तं छिद्दं लहिऊणं वररुइणा पाढियाणि डिंभाणि । भत्तु लगाइ दाउं एवंविहगीययं बहुहा ॥५४॥ 'एहु उ न वियाण जं सगडालु करिस्सए । नंदुराउ माविणु सिरियउ रज्जि ठविस्सए' ॥५५॥ तं तिय- चउक्क-चच्चरठाणेसु पढंति डिंभरूवाई । सिद्धं च तयं गंतुं निवस्स केणाऽवि डिंभगयं ॥ ५६ ॥ तं सोउं नरनाहों चितइ 'नणु हंत सच्चयं एयं । * जम्हा हु सत्थयारा पढंति एयारिससिलोगं ॥५७॥ बालया जं च भासंति जं च भासंति इत्थिओ | जा य उप्पाइया भासा न सा भवइ अन्नहा' ॥५८॥ पेसेइ पच्चयत्थं मंतिगिहे पत्थिवो निययपुरिसं । तेण वि जह दिट्ठम्मी सिट्ठे मंतिस्स सो कुविओ ॥५९॥
जा निवडइ चलणेसुं सगडालो ताव उप्पराहुत्तो ।
ठाइ सहस त्ति राया मंती वि हु मुणिय तब्भावं ॥ ६०॥
१. ला. जणं देव ? वि° ॥ २. ला. विना निज्जमणं ॥ ३. ला. विना भद्द ! ॥ ४. ला. रायनंदु मा° ॥ ५. ला. सोऊणं नर ॥
