________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
पढिए राया रुट्ठो निवारए वररुइस्स घरदारं । सो वि जणरंजणत्थं गंगाए नीरमज्झम्मि ॥३५॥ ठविऊण जंतमज्झे दीणाराणं सयं तु अट्ठहियं । पविरलजणसंझाए पसरम्मी थुणइ गंगनई ॥३६॥ पाएणं जा चंपइ ता चडइ करम्मि झ त्ति पोट्टलिया । तं दटुं बहुलोगो आउट्टो जंपई एवं ॥३७।। 'जइ वि इमो परिभूओ रण्णा तह वि हु इमस्स परितुट्ठा । दीणाराणऽट्ठसयं सिरिगंगा देवया देइ ॥३८॥ अहह न जुत्तं रण्णा कयं जओ एरिसं महापत्तं । परिभूयं' तं सोडे, राया जोएइ मंतिमुहं ॥३९॥ मंती वि भणइ 'सच्चं एयं जइ तुम्ह अम्ह पच्चक्खं । देइ' तओ भणइ निवो ‘पसरम्मि पलोयइस्सामो' ॥४०॥ 'एवं' ति भणिय पुरिसं निययं संझाए तत्थ पट्ठवइ । सिक्खविय थवइ जं सो तं घेत्तुमलक्खिओ एहि' ॥४१॥ पुरिसो वि तत्थ ठाणे सुरप्प वं पविसिऊण ताव ठिओ। जा गोविय पोट्टलियं नियगेहं पत्थिओ भट्टो ॥४२॥ तत्तो घेत्तूण तयं नेउं मंतिस्स सो समप्पेइ । मंती वि गुज्झयम्मि पक्खिविय पहायकालम्मि ॥४३।। गंतूण निवसमीवे पभणइ 'वच्चामु देव ! पेच्छामो । कह तस्स देइ तुट्ठा गंगा दीणारअट्ठसयं ?' ॥४४॥ तो तुट्ठो नरनाहो समत्थसामंत-मंतिपरिगरिओ । पत्तो तत्थ प्रएसे जत्थ ठिओ सो थुणइ गंगं ॥४५॥ दट्ठण नंदण्यं समागयं सयललोयपरिगरियं । उक्करिसियो वररुई गंगं थोउं समाढतो ॥४६॥ थोऊणं पज्जंते चंपइ पाएण तं नियं जंतं । न य उट्ठइ पोट्टलिया हत्थेहि विमग्गए ताहे ॥४७॥ १. ला. 'भूयं इय सोउं ॥ २. "गुह्यके-गूझं, गीझं, गजवू' इति गूर्जरगिराशब्दत्रयम्, तस्मिन्" ।