________________
२२२
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
'अम्मो ! मुय उव्वेवं तहा करिस्सामि जह महं भाया । होइ कणिट्ठो' एवं वोत्तूणं जाइ नियठाणे ॥ १६९ ॥ समयम्मि तओ कण्हो पोसहसालाए अट्ठमं भत्तं । हरिणेगमेसिदेवं मणम्मि काउं पगिहे ॥ १७० ॥ उम्मुक्कमणि- सुवण्णो ववगयमाला - विलेवणो तत्थ | तणसंथारर्निवि(व)ण्णो चिट्ठइ जा अट्ठमं पुण्णं ॥१७१॥ चलियासणो य तत्तो समागओ सुरवरिंदसेणाणी । 'भणसु महायस ! कज्जं जेण तए सुमरिओ अयं ॥ १७२ ॥
तो भइ वासुदेवो 'धुज्जंति मणोरहा जहंबाए । तह कुण सुरसेणाहिव ?' सो जंपइ “थोवैदिवसेहिं ॥१७३॥ होही मणोरहाणं संपत्ती कण्ह ? तुज्झ जणणीए" । इय भणिऊणं तियसो संपत्तो देवलोगम्मि ॥१७४॥৷ जाओ य देवईए कमेण पुत्तो अईव सुकुमालो । गयतालुयसारिच्छो सव्वजणाणंदहेउ ति ॥ १७५ ॥ तो जणणी - जणएहिं गयसुकुमालो त्ति से कयं नामं । जणणीमणोरहम्मी पुण्णे अह जोव्वणं पत्तो ॥ १७६॥ उक्किट्ठरूव-लावण्ण-वन्न - कलकोसलाइसंपुणो । पाणेहिंतो वि दढं अइप्पिओ वासुदेवस्स ॥१७७॥ कमपत्तजोव्वणं जाणिऊण हरिणा नरिंददुहियाओ । जणणीए अणुमणं वरियाउ पहाणरूयाओ ॥१७८॥ धूया य सोमसम्मस्स कण्णया रूव-जोव्वण- गुणड्डा । जाया य खत्तिणीए सोमा सोमाणणा वरिया ॥ १७९ ॥ गोविंदो जा चितइ अणुयस्स विवाहमंगलं मुइओ । ता भयवं विहरंतो वारवई जिणवंरो पत्तो ॥ १८०॥ मुणिउं जिणआगमणं सव्वे वि विचित्तवाहणा हरओ । भत्ती जयगुरुणो विणिग्गया वंदनिमित्तं ॥ १८९ ॥
१. ला. निसिणो ( सण्णो ) ॥ २. सं. वा.सु. सुरसेणवइ ! ॥ ३. ला. थोयदियहेहिं ||
