________________
१८६
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
तओ तेण पल्लीवइणा संह सब्भावसारं सुहमणुहवंतीए वच्चए कालो, अवि य
जह जह वीसंभो सिं पवड्डए पइदिणं तह तहेव ।
कामो वि हु परिवड्डइ न य तित्ती जायए कह वि ॥१७॥
तणकट्ठेहिं व अग्गी नई सहस्सेहिं उअहिनाहो व्व । जह न वि तिप्पइ कह वि हु तह सा वि हु मोहणसुहिं ॥ १८ ॥
अन्नदिणम्मि य एसा पल्लीवइणा नियत्तवेएणं । कह कह विहु न वि रमिया पभणंती बहुपयारं पि ॥ १९ ॥ तो तीए रुसिऊणं पल्लीवइणो कणिओ भाया । अइमोहमोहियाए विन्नत्तो एरिसं वयणं ॥२०॥
'भुंजसु मए समाणं विसयसुहं नाह ! निच्चमक्खलियं । एयं कट्ठहरम्मि पक्खिविय करेहि तह रज्जं ॥२१॥ इय भणिओ सो तीए लोहमहामोहमोहिओ संतो । भेइत्ता ते भिल्ले बंधइ पल्लीवई तुरियं ॥२२॥ नियलेऊणं बाढं, पक्खिवई कट्ठहरयमज्झमि । सयमेव कुणइ रज्जं आएसं तह इमीए वि ॥२३॥
अह सो विपल्लिनाहो अणुदियहं दुक्खिओ वसइ तत्थ । अह अन्नया कयाई नियलाई तस्स सिद्धानं ॥२४॥
भवियव्वयावसेणं दढं पमत्ताण रक्खवालाण । उट्ठत्तु सणियसणियं गच्छ तव्वासहरयम्मि ॥ २५॥ रयणीए तीए समं सुहं पसुत्तस्स तस्स पासाओ । गिण्हेउं करवालं छिंदइ लहुभाउणो सीसं ॥२६॥ दारुणरोसवसेणं तीए वि य लेइ कण्णनासो । पक्खिवइ महाघोरंधयारगुत्तीए बंधेउं ||२७||
तत्थ बहुवेयणट्टा अणुहविडं तिक्खदुक्खसंघायं । मरिऊणं उववण्णा नेरइओ छढवी ॥२८॥
१. ला. सह सिणेहसब्भाव ॥
