________________
१३०
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः चाई रसिओ रूवी बहु मित्तो ईसरो कलाकुसलो । सुभगो विऊ विणीओ, धम्मपरो पत्थणिज्जो य ॥२६।। पुव्वाभासी पडिवन्नवच्छलो सच्चवाइ नयजुत्तो । उज्जलवेसो जसमं सरणागयवच्छलो अहियं ॥२७॥ पावेहि तयं मुद्धे अणुरूवं रूवजोव्वणगुणड्ढे । अइअणुरत्तं भत्तं, भत्तारमणण्णसारिच्छं" ॥२८॥ 'तप्पेसियय'त्ति नाउं सुवियड्डा सा वि 'मा हु छक्कण्णं । होउ रहस्समिमं पि वि पव्वाई वंचयामि त्ति ॥२९॥ चिंतेऊणं एयं थालीतलकरणवावडाइ तओ । पंचंगुलीहिं पहया पव्वाई पुट्ठिदेसम्मि ॥३०॥ पभणइ य इमं 'पावे ? वइणी होऊण जीवसेकीस । कुलवहुसीलब्भंसणवयणाई पयंपमाणी उ?' ॥३१॥ तो सविलक्खा एसा पुट्ठिपहारं इमस्स दायंती । जंपइ 'पुत्त ! न जोग्गा तुह सा सीलम्मि पडिबद्धा' ॥३२॥ चितेति इमो वि अहो ! वियड्ढया तीएऽणण्णसारिच्छा । जं एसा विवराई पव्वाई वंचिया मुद्धा ॥३३॥ दिण्णो मह संकेओ कसिणाए पंचमीए रयणीए । पच्छिमपहरदुगम्मि ठाणं तु न सूइयं एत्थ ॥३४॥ ता पेसेमि पुणो वि हु संकेयट्ठाणजाणणनिमित्तं । एयं' ति चिंतिऊणं पव्वाइं भणइ पुण एसो ॥३५॥ 'जइ वि हु सा सीलवई तह वि हु गंतूण भणसु तह अम्मो ? । एकं वारं जेणं मह चित्तं मुयइ अणुबंध' ॥३६॥ तं पुणरवि पव्वाई गंतूणं भणइ महुरवयणेहिं । चिंतइ वहू वि एसा 'किमत्थ इह आगया पुण वि ? ॥३७॥ हुं नायं संकेय द्वाणं न य दंसियं मए तस्स । तेणेसा पट्ठविया' अहिययरं रूसिया बाला ॥३८॥
१. ला. 'लप्फंस || २. ला. रूसिउं ।