________________
सविवरणे मूलशुद्धि प्रकरणे परिणीयाओ सत्त उ, परिणीया संपयं पुणो भद्द ! ।
अट्टमिया सा वि गया पइणा सह चउडविसयम्मिं ॥१४३॥ अन्ना उ नत्थि कन्ना, कह संबंधं विहेमि सह तेण? । इय सव्वं गंतूणं कहियव्वं माणिभद्दस्स' ॥१४४। तेण वि आगंतूणं सव्वं सेट्ठिस्स अक्खियं सो वि । जाणित्ता परमत्थं विहेइ अहिगोरवं तीए ।।१४५।। सा तस्स गिहे बाला अच्छइ धूय व्व सुटु परितुट्ठा । विणयाईहिँ य तीय वितं गेहं रंजियं सव्वं ।१४६ । अहसो विमाणिभद्दो पालइ जिणदेसियं वरं धम्मं । कारावियं च तेणं उत्तुंगं जिणवराययणं ।।१४७।। तो तम्मि जिणहरम्मिं उवलेवण-मंडणाइवावारं । सा कुणइ भत्तिजुत्ता पइदियहं धम्मसद्धाए ।।१४८।। साहूण साहुणीण यसंसग्गीएय सावियाजाया।सुलसव्वअणण्णसमा, किंबहुणाइत्थभणिएणं?।१४९। जं जं वियरइ सेट्ठी दव्वं भत्तुल्लगाइकजेण । तं तं रक्खेवि इमा कुणइ जिणिंदालए रच्छं ।।१५०।। सेट्ठी वि दुगुण-तिगुणं जा निच्चं तीएँ रंजिओ देइ । ता छत्तत्तयरयणं कारवियं तीइ अइरम्मं ।।१५१।।
अवि यकणगविणिम्मियमालोवमालियं विविहरयणचिंचइयं । वरमुत्ताहलझुल्लंतविविहपालंबकयसोहं॥१५२। भुयइंदमुक्कनिम्मोयसरिसपढेंसुगेहिँ उत्थइयं । विविहमणिरयणचित्तियचामीयरघडियवरदंडं ।।१५३।। एवंविहं विहेउं विविहभूईऍ जिणहरे देइ । अन्नं पि कुणइ सव्वं तव-दाणाई जहाजोगं ।।१५४।।
पूएइ साहु-साहुणि-साहम्मियवग्गमेव अणवरयं ।
सज्झाय-ऽज्झयणाइसु अहिगं अब्भुज्जम कुणइ ॥१५५॥ अह अन्नया कयाई चिंताभरसागरम्मि निब्बुडं । पेच्छित्तु तयं सेटिं पुच्छइ परमेण विणएणं ।।१५६।।
'किं ताय ! अज दीसह अहियं चिंतापिसायपरिहत्था ?' । सो भणइ 'पुत्ति ! णिसुणसु चिंताए कारणं मज्झ॥१५७॥ जिणमंदिरआरामो फल-फुल्लसमाउलो परमरम्मो । ..
अणिमित्तेणं सुक्को, ण य होइ पुणण्णवो कहवि ॥१५८॥ एएण कारणेणं अहिगं चिंताउरो अहं जाओ' । ‘मा कुणसु ताय ! खेयं एत्थत्थे' जपए बाला ॥१५९॥ . 'जइ ण पुणण्णवमेयं करेमि णियसीलसाहसवसैण । तो ण वि पारेमि अहं आहारं चउपयारं पि' ।१६०।
१. ला० अट्ठमिया सं॥ २. ला० परिणीया सा वि गया सह पइणा चोडवि ॥ ३. ला० कहेहि तं मा' || ४. सं० वा० सु० अह गो ॥ ५. ला. 'याइएहिं ती ॥ ६. सं० वा० सु० साहू-साहुणीण य ।। ७. सं० वा० सु० वि।। ८. सं० वा० सु० रत्थं ॥ ९. ला० "रिघत्था॥ १०. ला० जंपई ॥ ११. ला० संबलेण।।