________________
पवरपरक्कमनिव्वत्त-णिज्जकज्जोवजायसंदेहं । देहं बिंबं व रविस्स, पच्छिमाऽऽसाविलंबिस्स
॥ २९४९॥ पब्भट्ठलट्ठसोहं, न वा विभावेसि कि तुमं वच्छ! । जेणाऽकालं जंपसि, पत्थावे पत्थुयऽत्थस्स
॥ २९५०॥ लक्ष्ण हि मणुयत्तं, जिणधम्मजुयं गिहीणमिणमुचियं । जं अब्भुज्जयजीविय-मंते अब्भुज्जयं मरणं ॥ २९५१ ॥ किञ्चविहियं निदियदमणं, काऊण मणोनिरंभणं जेण । लद्धं पि माणुसत्तं, अहह ! गयं निष्फलं तस्स
॥ २९५२॥ ता पत्त ! समणुमण्णस. सपरिसचरियाऽणरूवमऽहमिण्डिं। मग्गं समणुसराभि, अह पुत्तो जंपए ताय ! ॥ २९५३॥ कत्थ इमं तुह तेलोक्क-विम्हउप्पायगं तणुसरूवं । कत्थ व तदण्णहाकरण-कारणं चितियमिणं ते
॥ २९५४॥ तहाहिकट्ठाऽणुट्ठाणमिमा, सुकोमला तुह तणू कहं सहिही। तिव्वाऽऽयवं दुमो च्चिय, विसहइ न उणो कमलमाला ॥२९५५ ॥ जं जत्थ वत्थु जुज्जइ, काउंतं तत्थ कुणइ किर विबुहो। किं कुणइ कट्ठकुंडम्मि, को वि बालो वि हव्ववहं ॥२९५६ ।। एवं तुज्झ तणूए, मणहरलायण्णकतिकलियाए। होइ तवाऽणुट्ठाणं, कीरंतं नणु विणासाय
॥ २९५७॥ ता ताय ! निययबलवीरिय-पुरिसकारपरक्कमे कमसो। सफलत्तं नेऊणं, कट्ठाऽणुट्ठाणमाऽऽयरसु । ॥ २९५८॥ अह ईसिहसणवसविहङ-माणलट्ठोट्ठउडदलं किंचि । दीसंतदन्तपंति च, पुत्तमेवं भणेज्ज पुणो
॥ २९५९ ॥ वच्छ! ममोवरि गुरुनेह-मोहिओ तेणमेवमुल्लवसि । कहमऽण्णहा विवेए, संते एवं हवइ वयणं
॥ २९६०॥ किं न कयं पुत्त ! मए, मणुस्सजम्मम्मि जमुचियं किच्चं । सुविसिट्ठलोयहिययस्स, तुट्ठिजणयं सइ तहाहि ॥ २९६१ ॥ अणुरूवट्ठाणवयणा, नीया लच्छी सलाहणिज्जत्तं । आरोवियभारक्खम-खंधो य सुओ तुमं जणिओ ।। २९६२ ।। नियवंसपसूयाणं, चिरपुरिसाणं कमो य अणुसरिओ। इय कयकिच्चो संपइ, परलोयहियं करिस्सामि
॥ २९६३॥ जं पुण बलविरियपरक्कमाण, सहलत्तणाऽऽइयं तुमए । पुव्विं ममोवइटुं, तं पि न जुत्तं जओ वच्छ! ॥ २९६४ ॥ धम्माऽणुट्ठाणस्स वि, कालो सो चेव होइ पुरिसस्स । सामत्थं जत्थ समत्थ-कज्जविसयं परिप्फुरद ॥२९६५ ॥ निरवज्जिंदियसामत्थ-जोगओ सइ परक्कमे चेव । सयलाण वि करणीयाण, पच्चलो जायए पुरिसो
॥ २९६६ ॥ जइया पुण सयलिंदिय-वेयल्लवसेण नीसहसरीरो । इह उठ्ठिउं पिन तरइ, तइया किं कुणउ कायव्वं
॥ २९६७॥ जे धम्मअत्थकामा, नूणं तरुणत्तणम्मि कीरंति । परिणयवयस्स ते चेव, होन्ति गिरिणो व्व दुलंघा
॥ २९६८॥ जिणवयणमुणियतत्तस्स, सयलकिरियाकलावसज्जम्मि। बलसमुदयम्मि तम्हा, नरस्स धम्मुज्जमो जुत्तो ॥२९६९ ॥ वीरियसज्झो जायइ, तवो हि तणुमेत्तसाहणो नेय । कुलिसो निद्दलइ गिरिं, कयाइ नो मट्टियापिंडो
॥ २९७०॥ परिवज्जिओ न सामत्थयाए काउंतरेज्ज किंपि नरो। इच्छामि सबलविरिओ, काउं धम्मे मई तेण
॥ २९७१ ॥ तहातं विण्णाणं सो बुद्धि-पयरिसो बलसमत्थया सा उ।जा उवओगं वच्चइ एगंतेणेव अप्पहिए ॥ २९७२ ॥ ता पुत्त ! ममं हियइच्छियम्मि, अणुमण्णिउं तुम पि सयं । धम्मक्खणं कुणंतो, करेज्ज इहलोगक्कज्जाई ॥ २९७३॥ जओसद्धम्मकरणरहिए, अइक्कमंते खणे वि अप्पाणं । मुसियं मण्णइ धीरो, पमायदढदंडचरडेहि
॥ २९७४ ॥ कुज्जा य मई सुधम्मे, जावऽज्ज वि पभवइ चिरं जीयं । संकिण्णीभूयम्मि, तम्मि कि कीरए पच्छा ॥ २९७५ ॥ जइयव्वं चिय धम्म-क्खणम्मि न पमाइयव्वयं तत्थ । सद्धम्मे निरयनरे, जं जायइ जीवियं सहलं
॥ २९७६ ॥ जे निच्चं धम्मरया, अमय च्चिय ते जए मया वि नरा । जीवंता वि मय च्चिय, ते उण जे पावपडिबद्धा ॥ २९७७॥ जाइजरामरणहरं, सद्धम्मरसायणं पिबेज्ज सया। पीएण जेण जायइ, पुत्तय ! मणनिव्वुई परमा
॥ २९७८॥ तहाधम्मज्झाणेण मणं, तयऽणुटाणेण मणुयजम्मं पि। पसमऽज्जणेण य सुयं, पुत्त ! पयत्तेण सलहेज्जा ॥ २९७९ ॥ इच्चाईवयणेहिं, पुत्तो पडिबोहिओ समाणो सो। अणुमण्णेज्जा पियरं, परलोयहियऽत्थवित्तीए
॥ २९८०॥ पुत्तपडिबोहदारं, चउत्थमेत्थं मए समक्खायं । सुट्टियघडणापडिदार-मिण्हि पंचमगमऽक्खामि
॥ २९८१ ॥