________________
स इमं वत्तव्वो हंत!, समुदियं नो कहिं पि भणियमिणं । भेएणं पुण सुत्ते, भणियं चिय बहुसु ठाणेसु तह साहारणदव्वं, पयडं चिय ताव दंसियं सुत्ते । चेइयदव्वं साहा-रणं च इच्चाइवयणेहि तस्स विणिओगठाणं पि, अत्थओ भणियमेव भवइ धुवं । इह पुण दसहा जिणमंदिराऽऽइरूवेण तं चेव विसयविभागेण फुडं, निरूवियं भव्वजणहियऽट्ठाए । आगमविरोहविरहेण, कुसलबंधिक्कहेउ त्ति जिणभवणाऽऽइपयाणं, एक्केक्कम्मि वि कया य पडिवत्ती । पुण्णनिमित्तं जायइ, किं पुण ताणं समुदियाणं । साहारणं च दव्वं, आरंभंतस्स तद्दिणाओ वि। जिणभवणप्पमुहेसु, जायइ सव्वेसु पडिवत्ती जं तस्स साऽणुबंधो, पधावइ पढममेव समकालं । तव्विसयसव्वदव्व-क्खेत्ताऽऽइसु चित्तपडिबंधो तम्हा नियदव्वाओ, किंचि विहवाऽणुसारओ चेव । परिचिन्तिऊण साहा-रणस्स पारंभगा जे उ जे य अणिदियविहिणा, पइदिणमेयं नयंति परिखुड्ढिं। परिवालयंति जे विय, अचलियचित्ता महासत्ता जे वि य पुव्वुत्तकमेण, चेव जुंजंति न जहाजोगं । तित्थयरनामगोत्तं, कम्मं बंधंति ते धीरा पइदिणतव्विसयपवड्ढ-माणमाणसविसेसपरिओसा । नारयतिरियगइदुगं, ते नूण नरा निरंभंति संपज्जंति कया वि य, न बंधगा अयसनीयगोत्ताणं । जायंति य सविसेसं, निम्मलसम्मत्तरयणधरा थी पुरिसो वा पच्छा वि, तत्थ रित्थं नियं पयच्छइ जो। सो कल्लाणपरंपर-मऽवियप्पं पावए परमं इह लोगे च्चिय जायइ, नियजसपब्भारभरियभुवणयलो। पुण्णाऽणुबंधिसंपय-सामी भोई सुपरिवारो जम्मंतरम्मि उत्तम-देवो तदणंतरं सुकुलउत्तो। तत्तो चरित्तसंपत्ति-भायणं तयणु सिद्धो वि किं बहुणा भणिएणं, जइ ता न हु तब्भवेण से मोक्खो । ता तइयसत्तमेसुं, अट्ठमयं पुण न लंघेड़ जे पुण तम्मूढमणा, वामोहेणं कहि पि केणाऽवि। नियपक्खवायवसगा, एक्कम्मि चेव जिणभवणे जिणबिंबे वा मुणिसावगाऽऽइए वा वि एक्कहिं चेव । न य सव्वजिणगिहाऽऽईसु, सम्म पुव्वोदितविहीए वेच्चंति वंचगा पव-यणस्स ते कुगतिगामिणो जेण । तारिसपवित्तिओ ते, सासणवोच्छेयमिच्छंति भणियमियकालविगमण-पडिदारं सप्पसंगमऽवि तइयं । वुच्चइ चउत्थमेत्तो, पुत्तपडिबोहपडिदारं अह पुव्वपवंचियनिच्च-किच्चनिच्चलनिलीणनियचित्तो। केवइए वि हु काले, वोलीणे वाहिविरहेण पुत्तपयपरिणइं पेच्छि-ऊण सविसेसवड्ढिउच्छाहो। आराहणाऽभिलासी, सुसावगो जायवेरग्गो निबिडपडिबंधबंधुर-मऽणुद्धरं पुत्तगं समाहूय । भववेरग्गकरीए, गिराए एवं पयंपेज्जा वच्छ ! नियच्छसु पयईए, दारुणत्तं भवस्स एयस्स । जम्हा इह दुल्लंभं, पढमं पि जियाण मणुयत्तं मरणस्स संचयारो, जम्मो अच्चंतकट्ठसंटुप्पा। संज्झब्भरायचवला य, संपया पयइओ चेव भीमा रोगभुयंगा, विबलत्तं निति थेवकाले वि। वडविडविबीयतुच्छो, साऽवाओ वि य सुहाऽणुभवो सुरगिरिगरुयाइं आवडंति दुक्खाइं परमतिक्खाई। अणुपयमऽणुलग्गाओ, वियरंति आवयाओ वि निच्छियभाविवियोगा, सव्वे वि हु लट्ठइट्ठसंजोगा। उप्पज्जंतमणोरह-पच्चूहा एइ मच्चू वि न य लक्खिज्जइ एत्तो, मरिऊणं पेच्च कत्थ गंतव्वं । एवंविहा य दुलहा, पुणो वि सद्धम्मसामग्गी ता वच्छ! न जावऽज्ज वि, कवलज्जिइ मह जरापिसाईए। तणुपंजरमऽबलत्तं, वच्चंति न इंदियाई पि उट्ठाणबलपरक्कम-वियलत्तणमऽवि न जाव आवडइ । ताव तुहाऽणुण्णाए, परलोयहियं पवज्जामि अह कण्णकुहरकडुयं, विओगसंसूयगं गिरं सोच्चा। गिरिगरुयमोग्गरेणा-ऽऽहओ व्व पाहाणपडिओ व्व मुच्छानिमीलियऽच्छो, ताविच्छसरिच्छआणणच्छाओ। उप्पण्णमण्णुखोलरक्ख-राए वाणीए नियजणग सोगविगलंतनेत्ता, पुत्तो जंपेज्ज ताय ! हा कीस । एवमऽकंडुडुमर-प्पायं वयणं समुल्लवसि अज्ज वि न पत्थुयऽत्थस्स, को वि संपज्जईह पत्थावो । अज्झवसायाओ इमाओ, ताय ! ता संपयं विरम तो जणगो से जंपेज्ज, पुत्त ! अच्चंतविणयपडिबंधो। संजायपलियसंगं, ममोत्तिमंगं न कि नियसि संचलियसंचयढेि, न कायजढि पि किं पलोएसि। ईसिपयासे विन किं, विचलंति दंतपंति पि लोयणबलियं नो नयण-जुवलियं किं न पेहसे वच्छ!। वलिसंतयं सरीरत्तयं पि निण्णट्ठलायण्णं
॥ २९११॥ ॥ २९१२॥ ॥ २९१३॥ ॥ २९१४॥ ॥ २९१५॥ ॥ २९१६॥ ॥ २९१७॥ ॥ २९१८॥ ॥ २९१९ ॥ ॥ २९२०॥ ॥ २९२१॥ ॥ २९२२॥ ॥ २९२३॥ ॥ २९२४॥ ॥ २९२५ ॥ ॥ २९२६॥ ।। २९२७॥ ॥ २९२८॥ ॥ २९२९॥ ।। २९३०॥ ॥ २९३१॥ ॥ २९३२॥ ॥ २९३३॥ ॥ २९३४॥ ॥ २९३५॥ ॥ २९३६ ॥ ॥ २९३७॥ ॥ २९३८॥ ॥ २९३९॥ ॥ २९४०॥ ।। २९४१॥ ॥ २९४२॥ ॥ २९४३॥ ।। २९४४।। ॥ २९४५ ॥ ।। २९४६॥ ॥ २९४७॥ ॥ २९४८॥