________________
ते धण्णा सप्पुरिसा, ते च्चिय सद्धम्मकम्मपडिवण्णा । जे नो होंति निमित्तं, जीवाणं कम्मबंधस्स
।। २६५८॥ बहुभवपरंपरावेर-वज्जणट्ठा सुयं ठवेऊण । जत्तेण समाहीए, ता धम्मम्मि जएज्ज गिही
।। २६५९ ॥ इय पुत्तसिक्खपडिदार-मेत्थ बीयं इमं समक्खायं । एत्तो य कालविगमण-पडिदारं तइयमऽक्खामि ।। २६६०॥ सो पुव्वुत्तो सड्ढो, राया वा पुत्तनिहियनिययपओ। तप्परिणइमवलोइउ-कामो जा किंपि किर कालं
।। २६६१॥ अच्छिउमिच्छइ ता सव्व-सत्तसंताणबाहरहियम्मि। सच्चरियजणाऽहिट्ठिय-पेरंते पयइसोमम्मि
।। २६६२॥ सुविवित्तम्मि पएसे, परिवाराऽणुमयसुद्धचित्तेणं । परिसुद्धेण दलेण य, विड-विलयासंगपरिमुक्कं
।। २६६३॥ सुविसिट्ठमट्ठथिरथोर-थंभमऽइघणकवाडसंपुडयं । मसिणसमभित्तिभागं, सुमट्ठमणिभूमिवटुं च
॥ २६६४॥ सुकरपडिलेहपमज्जणं च, पविसंतसत्तचित्तकरं। बहुसावगपाउग्गं, तिकालसाहारणसरूवं
॥ २६६५॥ उच्चारभूमिजुत्तं, पावमहारोगिलोगपडियारं। सद्धम्मोसहसालं, पोसहसालं करावेज्जा
॥ २६६६॥ अहवा पारद्धविसुद्ध-धम्मकरणोचियं पुरा सिद्धं । पेहेज्ज किंपि गेहं, तं चिय पगुणं करावेज्जा
॥ २६६७॥ तत्थ य पसत्थधम्मऽत्थ-चिंतणक्खित्तचित्तवावारो। सावज्जकज्जपरिवज्ज-णुज्जओ पायमाऽऽसज्ज ॥ २६६८॥ कइया वि वायणाए, कइया वि य पुच्छणाए कइया वि । परियट्टणाए कइया वि, सत्थपरमऽत्थचिंताए ॥ २६६९॥ कइया वि य झाणेणं, मोणेण कयाइ संकुचियगत्तो। वीरासणाऽऽइणा तह, आसणबंधेण कइयावि
॥ २६७०॥ कइया वि दुवालस भावणाण परिभावणेण कइया वि। सद्धम्मकहासवणेण, नेज्ज कालं समाहीए
॥ २६७१॥ उचियसमए य मुणिणो, सिद्धंतमहारहस्समणिनिहिणो । बहुमाणभत्तिमंतो गंतूणं पज्जुवासेज्ज
॥ २६७२ ॥ भोयणकाले य तहा, ताय ! पसीयह अणुग्गहं कुणह । एह मह मंदिरम्मी, संपइ आहारगहणऽत्थं
॥ २६७३ ॥ इय पत्तेण सविणयं. आहओ थिमियमाणसो सणियं । गंतूण घरे विहिणा, रहिओ मुच्छाए भुंजेज्जा
॥ २६७४॥ तह पवरवीरियवसा, सइ सामथम्मि अत्तहियकंखी। सविसेसुज्जमजुत्तो, मइमं पडिमाउ पडिवज्जे
॥ २६७५ ॥ ताओ पुण एक्कारस, संखाए सावगाण भणियाओ। दंसणपडिमाऽऽईया, जिणेहिं इय महियमोहेहिं
॥ २६७६ ॥ दंसण १ वय २ सामाइय३, पोसह४ पडिमा५ अबंभ६सच्चित्ते७।आरंभ ८ पेस ९ उद्दिट्ठ-वज्जए१० समणभूए य११ ।।२६७७॥ पुव्वपवंचियगुणमणि-पसाहिओ सावगो महप्पा सो। पढमं दंसणपडिमं, पडिवज्जइ तीए पुण सम्म ॥ २६७८॥ मिच्छत्तपंकवियलत्तणेण, थेवं पि कुग्गहकलंकं । नाऽऽयरइ जेण मिच्छत्त-मेव तस्साहणायाऽलं
॥ २६७९॥ होज्ज णऽणाभोगजुओ, न विवज्जयवं तहेस धम्मम्मि । अत्थिक्काऽऽइगुणजुओ, सुहाऽणुबंधो निरइयारो ॥ २६८०॥ नणु पुव्वपरूवियगुण-गणस्स सुस्सावयस्स सम्मत्ते । विज्जते वि किमेवं, दंसणपडिमा पुणो भणिया ॥ २६८१॥ भण्णइ इह आगारे, रायाऽभिओगाऽऽइणो वि वज्जेइ । परिपालेइ य सम्मं, अट्ठविहं दंसणाऽऽयारं
॥ २६८२॥ इय सविसेसं दंसण-पडिवत्तिपहाणभावमाऽऽसज्ज । दसणपडिमा पढमा, नायव्वा सावयस्स भवे ।। २६८३॥ नणु जो निसग्गओ वा, अहिगमओ वा वि जायसुहबोहो । देवगुरुतत्तगोयर-गरुयविवज्जासजणगं ति ॥ २६८४ ॥ नाऊणं मिच्छत्तं, पच्चक्खइ दंसणं पवज्जड़ ग ! पइ पडिवत्तिकमो, को णु भवे भण्णए एसो
॥ २६८५॥ स महप्पा दंसणनाण-पमुहगुणवणरोहणगिरीणं । सुगुरूण भत्तिसारं, कयप्पणामो पयंपेइ
॥ २६८६॥ तुम्ह समीवे भंते । करणेणं कारणेणऽणुमईए । मणवायाकाएहि, जावज्जीवं पि मिच्छत्तं
॥ २६८७॥ पच्चविखरण नीसेस-मोक्खसंपाडणेक्ककप्पतरूं । जावज्जीवं सम्म, सम्मत्तं संपवज्जामि
॥ २६८८॥ अज्जप्पभिई मज्झं, जावज्जीवं पि परमभत्तीए । सम्मत्तसंठियस्स, होउ इमा भावपडिवत्ती
॥ २६८९॥ अंतरअरिहणाओ, तो अग्गिव देवबद्धीए । निव्वाणसाहगगुणाण, साहणा साहुणो गुरुणो
॥ २६९०॥ जिणपहुपणीयजीवाऽऽई-तत्तमयसमयसत्थसद्दह । निव्वुइपुरप्पयाणे, पउणप्पयवीपडिसमाणं
॥ २६९१ ॥ होउ य मे पईदिण-मुचियपूयपुव्वं जिणिदवंदणयं । सुसमाहियमणवइकाय-वित्तिणो तिसु वि संझासु ॥ २६९२॥ धम्माऽभिप्पाएण य, न कप्पए कि पि मह समायरिउं। लोइयतित्थेसु ण्हाण-दाणपिंडप्पयाई
॥ २६९३॥