________________
जओअवराडगो वराडग-मऽह पत्तवराडगो पुण वराओ। अहिलसइ रूवगं तंपि, पाविउं ईहए दम्म
॥५८७४॥ पत्तो वि तं तदेगु-त्तराए वुड्डीए जाव दम्मसयं । तं पत्तो य सहस्सं, सहस्सवं कंखए लक्खं
।। ५८७५ ।। लक्खवई पुण कोडिं, कोडिवई पुण समीहए रज्जं । रज्जवई चक्कित्तं, चक्की पुण महइ देवत्तं
॥५८७६ ॥ तं पि कहंपि हु पत्तो, पावो ईहइ पुरंदरत्तं पि। तम्मि वि पत्ते इच्छा, दीहट्या वट्टए चेव
॥५८७७॥ उवरि पवित्थरइ दढं, अणुक्कम मल्लगस्स घडणव्व । इच्छा जस्स स सुगई, अवहत्थिय पत्थइ कुगई ।। ५८७८॥ बहुसो वि मिज्जमाणो, न आढओ कहवि मूडओ होइ । इय जो धणलवभागी, सो कि कोडीसरो होइ ॥५८७९ ॥ जं पुव्वकम्मनिम्मिय-मऽजत्तओ लभइ तत्तियं चेव । दोणघणे वि य वुद्धे, चिट्ठइ न जलं गिरिसिरम्मि ॥५८८०॥ जो किर जहण्णपुण्णो, समऽहियमीहइ धणं धणियचेट्ठो । गयणंऽगणं गहेडं, सो नियहत्थेण पत्थेइ
।। ५८८१॥ जइ लब्भइ निब्भग्गेहिं, भूयले एत्य पत्थियपयत्यो । रज्जाऽऽई ता न दुही, दीसेज्ज कयावि कोवि कहिं ॥५८८२ ॥ मणिकणगरयणपुण्णं, लोयं पि हु पाउणेज्ज जइ कह वि । तह वि य अछिण्णवंछो, ही ! अकयत्थो च्चिय वराओ।। ५८८३ ।। पुण्णेहिं सुण्णो वि हु, अत्थे पत्थेइ जो विमूढऽप्पा । एमेव सो विणस्सइ, असमत्तमणोरहो चेव
॥५८८४॥ पवणेणं पूरेउं, न सक्कणिज्जो जहेत्थ कोत्थलओ। इय अत्थेण न सक्को, कहिं पि अप्पा वि पूरेउं
।। ५८८५॥ इच्छावोच्छेयकए, संतोसो चेव ता वरं विहिओ। संतोसिणो हि सोक्खं, दुक्खमऽसंतोसिणो धणियं ।। ५८८६॥ पंचमपावट्ठाणग-पसत्तविणियत्तयाण दोसगुणा । जह लोहनंदजिणदास-सावगाणं तहा णेया
॥ ५८८७॥ तहाहिपाडलिपुत्ते नगरे, बहुसमरविढत्तविजयजसपसरो। आसि जयसेणनामो, नरनाहो भूरिगुणकलिओ
।। ५८८८॥ तत्थ य पुरम्मि अधरिय-कुबेरधणवित्थरा परिवसति । नंदपमोक्खा वणिणो, जिणदासाऽऽई सुसड्ढा य
॥५८८९॥ अह एगम्मि अवसरे, समुद्ददत्ताऽभिहाणवणिएण। चिरकालियं सरोवर-माऽऽरद्धं खाणिउं एक्कं
।। ५८९०॥ तत्थ खणिज्जतम्मि, उड्डेहिं पुव्वपुरिसपक्खित्ता । लद्धा सुवण्णकुसया, चिरकालियकिट्टचयमलिणा ॥ ५८९१॥ तो लोहमय त्ति वियाणिऊण, वणियाण तेहिं उवणीया । जिणदासेणं गहिया य, दोण्णि नाऊण लोहमया ॥५८९२ ॥ अह तेण नियंतेणं, सम्मं नाउं सुवण्णमइय त्ति । परिमाणाऽइक्कमभया, दिण्णा तित्थयरभवणम्मि
॥५८९३॥ अवरे पुणो न गहिया, नवरं नंदेण जाणमाणेण । आढत्ता ते घेत्तुं समहियअत्थव्वएणाऽवि
।। ५८९४ ॥ उड्डा य इमं भणिया, लोहकुसे मा परस्स देज्जाह । अहमिच्छियं दलिस्सामि, तुम्ह तेहिं च पडिवणं ॥ ५८९५॥ अवरम्मि दिणे मित्तेण, सो बला भोयणऽट्ठया नीओ। तेण य पुत्तो भणिओ, जह तह गिण्हेज्जसु कुस त्ति ॥ ५८९६॥ पडिसुयमिमं सुएणं, भोत्तुं मित्तग्गिहे गओ ताहे। अच्चंतवाउलमणो, भोत्तुं च गिहंमुहो चलिओ
॥ ५८९७॥ अमुणियपरमत्थेण य, समऽहियमोल्ल त्ति नो कुसा गहिया । तेण सुएणं उड्डा य, जायकोवा परत्थ गया ॥५८९८॥ जत्तो तत्तो य खिवंतयाण, अह कहवि ववगए किट्टे। एगस्स उ कुसयस्सा, पयडंचामीयरं जायं
॥ ५८९९ ॥ रायपुरिसेहिं तत्तो, उड्डा गहिउं समप्पिया रण्णो। पुट्ठा य कत्थ अण्णे, विक्कीया कहह कुसग त्ति
॥५९००॥ तेहिं कहियं नराहिव!, दिण्णा जिणदाससेट्ठिणो दोण्णि । अवसेसा नीसेसा, उवणीया नंदवणियस्स ॥ ५९०१॥ एवं भणिए रण्णा, वाहरिउं पुच्छिओ हु जिणदासो। सिट्ठो य तेण सव्वो, जहट्ठिओ नियगवुत्तंतो
॥ ५९०२॥ ताहे रण्णा सम्माणिऊण, सो पेसिओ नियगिहम्मि। नंदो य नियगहट्ट, समागओ पुच्छए पुत्तं
॥ ५९०३ ॥ कि रे! कुसया गहिया, न व त्ति तेणं पयंपियं ताय ! । बहुमुल्ल त्ति न गहिया, तो ताडितो उरं नंदो
॥५९०४॥ हा ! हा ! मुट्ठो त्ति पयंपिरो य, जंघाउ भंजइ कुसेण । एयाणमेस दोसो, जेण गओ हं परगिहे त्ति
॥५९०५ ॥ तो वज्झो आणत्तो, सो रण्णा अवहडं च सव्वस्सं । एमाऽऽई बहू दोसा, इच्छाविणिवित्तिरहियाणं
॥५९०६ ॥ इय खमग ! मणागं पि हु, परिग्गहे मा मणो धरिज्जासि । खणदिट्ठनट्ठरूवे, का वंछा तत्थ धीराण
॥५९०७॥ एवं परिग्गहविसयं, पंचमगं पावठाणगं वुत्तं । कोवसरूवाऽऽवेयण-परमेत्तो भण्णइ छटुं
॥ ५९०८॥ कोहो विगंधिदव्वु-ब्भवो व्व कोहो न कस्स उव्वेयं । उवजणयइ एत्तो च्चिय, चत्तो दूरेण विबुहेहि
॥ ५९०९।।
૧કo