________________
इय संसारविरत्तो, स महासत्तो सुयं निययरज्जे । ठविऊण कयाऽणसणो, सुहम्मि भावम्मि वट्टतो
॥५१७२ ॥ सव्वण्णुसासणम्मि, बहुमाणमऽपुव्वमुव्वहंतो य । मरिऊण बंभलोए, भासुररूवो सुरो जाओ
॥५१७३ ॥ तत्तो य उत्तरोत्तर-विसोहिवसओ स कइ वि भवर्गहणे । नरसुरसिरिमऽणुभविउं, परमसुहं सिवपयं पत्तो ॥ ५१७४ ॥ एवमऽवंतीवइणो, रण्णो नरसुंदरस्स वि य चरियं । जं पुच्छियमाऽऽसि तए, नरवर! तमऽसेसमऽवि सिटुं ॥५१७५ ॥ सोच्चा य इमं पडिवक्ख-पक्खनिक्खित्तअसुहकायव्वो। तह कह वि पयट्टसु सूर-तेय ! जह सूरतेओ सि ॥५१७६ ॥ एवं गुरुणा कहिए राया परमुल्लसन्तसंवेगो। देवीए धारिणीए, सह पव्वइओ गुरुसमीवे
॥ ५१७७॥ अहिगयसुत्तऽत्थाण य, पइदिणवड्ढुंतसुद्धभावाण । अइआरकलंकविमुक्क-साहुकिरिआरइपराण
॥ ५१७८॥ छट्ठट्ठमाऽऽइणिकैर-तवोविहाणेक्कबद्धलक्खाणं । दोण्हं पि तेसि अपमत्त-याए वोलेंति दियहाई
॥ ५१७९ ॥ अह अण्णया कयाई, स महप्पा विविहदूरदेसेसु । विहरित्ता संपत्तो, नयरम्मि हत्थिणागपुरे
॥५१८०॥ थीपसुपंडगरहिए, ठिओ य एगस्स गहवइस्स घरे। ओग्गहमऽणुजाणाविय, वासावासस्स करणत्थं
॥५१८१॥ सा वि हु अज्जा कहमऽवि, विहरंती तत्थ चेव नयरम्मि। वासाकालं काउं, वुत्था उचियप्पएसम्मि
॥५१८२॥ तेसिं च समणधम्मं, पालिताणं विसुद्धचित्ताणं । जो वित्तंतो जाओ, तत्थ पुरेतं णिसामेह
॥ ५१८३॥ नियधणवित्थरनिज्जिय-कुबेरविहवस्स विण्हुनामस्स । इब्भस्स सुओ दत्तो त्ति, विस्सुओ मयणपडिरूवो ॥५१८४॥ नीसेसकलाकुसलो, विविहविलासाऽऽलओ विमलसीलो। विउसवयस्साऽणुगओ, नडपेच्छणयं गओ दुटुं ॥५१८५॥ तत्थ य विसट्टकंदोट्ट-दीहरऽच्छी रइ व्व पच्चक्खा । दिट्ठा नडस्स धूया, तदुवरि रागो य से जाओ। ॥५१८६॥ तव्वेलं चिय अविआरिऊण, आजम्मकालियकलंकं । निययकुलस्स स दूर, उज्झियलज्जो गिहे गंतुं ॥५१८७॥ तं चेव सुमरमाणो, जोगि व्व निरुद्धसेसवावारो। मत्तो व्व मुच्छिओ इव, घरेगदेसे ठिओ विजणे ।
॥५१८८॥ आपुच्छिओ य पिउणा, वच्छ ! किमेवं तुम अयंडे वि। करचरणचंपिओ चंप-गो व्व नज्जसि सिरीमुक्को ।। ५१८९॥ कि रोसवसा किं वाऽ-वमाणओ किंव कहिंवि पडिबंधा। एवं वट्टसि पुत्तय !, कहेसु जा तदुचियं कुणिमो ॥ ५१९०॥ दत्तेण जंपियं ताय !, किं पि न मुणेमि कारणं सम्मं । नवरं अण्णाणं अणु-भवामि पीलिज्जमाणं व ॥५१९१॥ तो आदण्णो सेट्ठी, कया य तप्पसमणे बहुउवाया। न य थेवो वि हु जाओ पडियारो अह वयस्सेहि
॥५१९२॥ पेच्छणयदिट्ठनडधूय-पेहणुप्पण्णरागवुत्तंतो। सिट्ठो सेट्ठिस्स तओ, सो चिंतेउं समाढत्तो
॥५१९३॥ अहह कुलीणत्तम्मि वि, पडिखलणपरम्मि सुंदरविवेगे। पभवंते वि स उल्लसइ, को वि जीवस्स उम्माओ ॥५१९४॥ जेण न गणेइ गुरुणो, न लोयलज्जं न धम्मविद्धंसं । नो कित्तिं नो बंधु, नो दुग्गइपडणपडिघायं
॥५१९५॥ ता किं करेमि एवं, ठियस्स एयस्स मूढहिययस्स । नऽत्थि स को वि उवाओ, जो लोयदुगस्स अविरुद्धो ॥५१९६॥ तह वि हु सुकुलपसूयाउ, कण्णगाउ मणोहरंगीउ। दंसेमि इमस्स मणो, जइ पुण विरमइ कहवि तत्तो ॥५१९७॥ एवं विभाविऊणं, निदंसिओ कण्णगाजणो तस्स । नडधूयाहरियमणो, खिवइ न सो तत्थ चक्टुं पि
॥५१९८॥ तो अचिकिच्छो त्ति विभा-विऊण सो सेट्टिणा कओ सिढिलो। उज्झियलज्जेण तओ, तेणं दाउं नडाण धणं ॥५१९९ ॥ परिणीया सा कण्णा, अहह ! अकज्जं कयं ति नयरे य। सव्वत्थ वि वित्थरिओ, लोयऽववाओ अपडिघाओ ॥५२०० ॥ जणमुहपरंपराए, सोऊण इमं च ईसि रागवसा । जंपेइ सूरतेओ, सविम्हयं नत्थि रागस्स
॥५२०१॥ नृणमऽसझं किंचिवि, कहमिहरा पवस्कूलपसूओ वि। एवंविहं अकज्जं, काउं ववसेज्ज स वरागो ॥५२०२॥ तीए वि साहुणीए, वंदणवडियाए आगयाए तहिं । वित्तंतमिमं सोच्चा, भणियं ईसिं पओसवसा
॥५२०३॥ भो ! होउ हीणजणसंकहाए, नियकज्जसाहणे जयह । मयणवसाणमऽकिच्चं, सुलहं चिय किमिह वयणिज्जं ॥५२०४ ॥ इय संकहाए मुणिणो, सुहुमो रागो तवस्सिणीए वि। सुहुमपओसो जाओ, पमायओ तं च गुरूमूले ॥ ५२०५॥ सम्ममऽणालोइत्ता, तव्वसओ नीयगोयमुवचिणिउं। पज्जंतम्मि मयाई, काऊणं अणसणविहाणं
॥५२०६॥ उववण्णाणि य देवत्तणेण, सोहम्मदेवलोयम्मि। घुसिणघणसारनिब्भर-सोरभपब्भारभरियम्मि
॥५२०७॥ उवभुंजिऊण तत्थ य, पंचपयाराई विसयसोक्खाई। सो सूरतेयजीवो, चविऊणं इन्भवणियगिहे
॥५२०८॥ पुत्तत्तेणुववण्णो, देवी वि हुलंखगस्स गेहम्मि । धूयत्तेणुववण्णा, कयं च दोहि वि कलागहणं
।। ५२०९ ॥
૧૪૮