________________
रेइ । तओ पढइ गुणइ 'पुत्थयं वा वाएइ जाव पउणा पोरिसी। तओ'खमासमणपुव्वं पुत्ति पेहिअ तहेव सज्झायइ जाव कालवेला । जइ देवा वंदिअव्वा हुंति, तो आवस्सियापुव्वं चेइअहरे गंतुं देवे वंदेइ । जइ पारणइत्तो तो पञ्चरकाणे पुन्ने 'खमासमणपुवं पूर्ति पेहिअ'खमासमणं'दाउँभणइ। पारावई पोरिसी परिमट्टी वा चउहाहारको तिहाहारकओवा आसि । निविएणं आयंबिलणं'एगासणेणं'पाणाहारेण वा जा काइ वेला तीए । तओ देवे वंदिअ, सज्झायं करिअ, गेहे गंतु जइ हस्थसयाओ बाहिं तो इरिअं पडिक्कमिअ, आगमणमालोइअ, जहासंभवं अतिहिंसंविभागवयं फासिअ, निच्चलासणे उवविसिअ, हत्थपाए मुहं च पेहिता, नमुक्कारं भणिअ, फासुअमरत्तदुट्ठो जेमेइ । पोसहसालाए वा पुव्वसंदिट्ठनिअसयहिं आणि अं । नो भिरकं हिंडइ । तओ पोसहसालाए गंतुं इरिअं पडिक्कमिअ, देवे वंदिअ, वंदणं दाउं तिहाहारस्स चउहाहारस्स'वा' पञ्चकाइ । जइ सरीरचिंताए अट्ठो तो आवस्सिअंकरिअ, साहुव्व उवउत्तो निज्जीवे थंडिले गंतु विहिणा उच्चारपासवणं वोसिरिअ, सोअं करिअ, पोसहसालाए आगंतुं इरिअं पडिक्कमिअ, खमासमणपुव्वं भणइ, इच्छाकारेण संदिसह भगवन् , गमणागमणं आलोउं ?।' इच्छं' वसतिहुंता आवसीकरिअवरदकिणदिसि जाइअ, दिसालो करिअ, अणुजाजह जस्सुग्गाहु त्ति' भणिअ, संडासए थंडिलं च पमजिअ, उच्चारपासवणं वोसिरीअ, निसीहिअं करिअ, पोसहसालाए पविट्ठा, आवंतजंत्तेहिं जं खंडिअं, जं विराहिअंतस्स मिच्छामि दुक्कडं । तओ सज्झायं करेइ । जाव पच्छिमपहरो । तओ
१. चउहारकओ ' इत्यपि । २ तिहारकओ' इत्यपि पाठः क्वचित् । खमासमणेण पडिलेहणं करोमि । बिइएण 'पोसहसालं पमज्जेमि चि' भणिअ, सावओ'पुत्ति पाउंछणं पहिरणं च पेहेइ । साविआ पुण पुत्ति पाउंछणं साडिअंकंचुगमुत्तरिअंच पेहेइ । तओ'ठवणायरि, पहिअ पोसहसाल पमज्जिअ, खमासमणेण उवहिमहपत्ति पेहिअ, खमासमणेण मंडलीए जाणुडिओ सज्झायं करिय, वंदणं दाउ'पञ्चकाणं करिअ, खमासमणदुगेण उवहिं संदिसाविअ, वत्थकंबलाई पेहिअ, जो अभत्तट्ठी सो सम्वोवहि अंते पहिरणं । साविआ गोसेव्व उवहिं पेहेइ । कालवेलाए पुण खमासमणपुन्वं सिज्जाए अंतो बहिं च' बारस बारस काइअ उच्चारभूमीओ पेहेइ । तओ पडिकमणं करिअ, सइ संभवे साहूणं विस्सामणा खमासमणं दाउं सज्झायं करेइ । जावपोरिसी। तओ खमासमणपुव्वं इच्छाकारेण संदिसह भगवन् बहुपडिपुना पोरिस राईसंथारए ठामि । तओ देवे वंदिअ, सरीरचिंतं सोहिअ, सव्वं बाहिरुवहिं पहिअ, जाणुवरि संथारुत्तरपट्ट मेलिअ, जओ पाए तो भूमि पमज्जिअ, सणियं संथरइ । तओ वामपाएणः संथारं संघट्टिअ, पुत्ति पेहिश्र, निसीही ३ नमो खमासमणाणं अणुजाणह जिट्टज्जत्ति भणंतो संथारए उवविसिअ, नमुक्कारतरिअं तिभिवारे सामाइअंकड्डिअ,-" अणुजाणह परमगुरू, गुरुगुणरयणेहिं भूसिअसरीरा । बहुपडिपुना पोरिसि, राईसंथारए ठामि ॥१॥ अणुजाणह संथारं, बाहुवहाणेण 'वामपासेणं । कुक्कडिपायपसारण, अंतरंतु पमज्जए भूमि ॥२॥ संकोइय संडासं, उव्वट्टते अ कायपडिलेहा। दव्वाइउवओगं, ऊसासनिरंभणालोए॥३॥ जइ मे हुज्ज पमाओ, इमस्स देहस्स इमाइ रयणीए । आहारमुवहिदेहं, सव्वं तिविहेण वोसिरिसं ॥४॥" चत्तारि मंगलमिच्चाइभावणं भाविष, नमुकारं सुमरंतो रओहरणाइणा शरीरगं संथारगमु(स्सु)वरिं पमज्जिअ, वामपासेण बाहुवहाणेण सुअइ । जइ सरीरचिंताए अहो तो संथारयं अनेण संघट्टावित्र, आवस्सिरं करिअ, पुन्वहिअ,थंडिले काइअं वोसिरिअ, इरिअं पडिक्कमिअ, गमणागमणमालोइअ, जहन्त्रेण वि तिनिगाहाओ सज्झाइअ, नमुक्कारं सुमरंतो तहेव सुअइ । पच्छिम जामे पडिबुद्धो इरिअं पडिकमिअ, कुसुमिणदुसुमिणकाउस्सग्गं चिइवंदणं च काउं, आयरिआई वंदिअ, सज्झायं करेइ । जाव पडिक्कमणवेला, तओ पुव्वं व पडिक्कमणाइ जाच मंडलीए सज्झायं करिअ, जइ पोसहं पारिउकामो तो खमासमणेणं इच्छाकारेण संदिसह मुहपत्ति पडिलेहेमि । गुरू भणइ, 'पडिलेह(हेह) । तओ पुत्ति पेहिअ, खमासमणेण भणइ । इच्छाकारेण संदिसह भगवन् पोसह पारलं, ? गुरू भणइ, पुणोवि कायव्वं '। बीएण भणइ, पोसहं पारिश्र । गुरू भणइ, 'आयरो न मुत्तव्यो ! । तओ उद्धढिओ नमुक्कारं भणिअ, जाणुडिओ भूमिहिआसिरो भणइ । " सागरचंदो कामो, चंदवडिसो सुदंसणो धनो । जेसिं पोसहपडिमा, अखंडिआ जीविते वि ॥१॥धना सलाहणिज्जा, सुलसा आणंद कामदेवा य । जोसि पसंसइ भयवं, दढव्वयत्तं महावीरो ॥२॥" पोसहु विधिइं लिअं, विधिई पारिश्र, विधि करतां जइ कांइ अविधि खंडन विराधन मनि वचनि काई करी तस्स मिच्छामि दुकडं। एवं सामाइयंपि । नवरं-"सामाइअवयजुत्तो, जाव'मणे होइ नियमसंजुत्तो । छिदइ 'असुहं कम्मं, सामाइय ज(जि)त्तिआवारा॥१॥छउमत्थो मूढमणो, कित्तिमित्तं'च'संभरइ'जीवो। जंचन सुमरामि अहं, मिच्छामि(मे)दुक्कर्ड तस्स ॥ २॥ सामाइअपोसहसंठिअस्स जीवस्स जाइजो कालो । सो सफलो' बोधव्वो, सेसो'संसारफलहेऊ ॥३॥" तओ'सामाइकविधि लिअं इचाइ भणइ । एवं दिवसपोसहपि । नवरं, जाव दिवसं पज्जुवासामित्ति भन्नइ । देवसिआइ पडिक्कमणे कए पारेउ कप्पइ । रत्तिपोसहंपि एवं । नवरं-मज्झन्हाओ परओ जाव दिवसस्स अंतो मुहुत्तो ताव धिप्पइ । तहा दिवससेसं रतिं प
श्रीश्राद्धविधिप्रकरणम्
111