________________
( ). इत्यं समासतः प्रोक्तो व्यवहारविधिक्रमः ॥ यस्य स्मरणमात्रेण मानवो वंच्यते न कैः ॥ ६८ ॥
इति व्यवहारकृतिप्रकरणम् ॥ વાદિ તથા પ્રતિવાદી બેઉના કામમાં સાક્ષીઓ ન મળી આવે તે તે બેઉને તે તેનું રહસ્ય નહિ જાણનારા રાજાએ સોગન આપવા. બ્રાહ્મણ, ક્ષત્રી તથા વૈોને તેમના દેવ, અગ્નિ, જાત્રા, પાણી અને ગુરના સોગન ક્રમ પ્રમાણે આપવા; એક માસ કે પખવાડીઆને અવધી બાંધી તે શપથ ન્યાયાધીશે આપવા. તેટલી મુદતમાં તે જૂઠા શપથ લેનારને તે કૃત્યથી કંઈ વ્યાધિ અથવા અગ્નિ કે જળ સંબંધી પીડ અથવા મરણ થાય છે કે કેમ તે જેવું કારણ કે લોકના અધિ. કારીઓ તે પીડાને દીવ્ય પ્રમાણ રૂપ માને છે. જે જૂઠા સોગન ખાય તે અવશ્ય કષ્ટ થયા વિના રહેતું નથી. ઉપર પ્રમાણે દિવ્ય શપથ આપી રાજાએ બેઉનું સત્ય તપાસી જેવું; પછી સભાસદોને મત લઈ જય પરાજય જાહેર કરવો. ઉપર પ્રમાણે ટુંકામાં વ્યવહાર વિધિને. કેમ કહ્યું; જેને સ્મરણમાં રાખવાથી માણસ કદી ઠગાતો નથી.
એ પ્રકારે વ્યવહાર વિધિ સંપૂર્ણ થશે.
