________________
(४४)
+ सिद्धान्तसार..
वपाशकदशामां ते पाठ लखीए बीए:समणे जगवं महावीरे आणंदं समणोवासगं एवं वयासि एवं खलु आणंदा समणोवासएणं! अनिगय जीवाजीवे जाव अणतिक्कमई णिजेणं, सम्मत्तस्स पंच अश्यारा पे
आला जाणियचा न समायरिवा तंजदाः-संका कंखा वितिगिता परपासंडप्पसंसा परपासंग संथ्यवोवा ॥१॥
अर्थ:-हवे जगवंत, आणंदने एम कहे . स श्रमण नगवंत श्री माहावीर आग आणंद नामे स० श्रमणोपासकने ए० एम व क हेता हवा. ए एम खण् निश्चे श्राप हे आणंद श्रमणोपासक ! थ० जेणे जाएया जी जीव श्रजीवना नेद, तेने को देवता के मानव धर्मथो चुकावी न शके, ते माटे स० श्रावकने सम्यक्तना पं० पांच श्र० अतिचार पे० मिथ्यात्वपणे (न० स०) समाचरवा नही. तं ते कहे :सं० शंका एटले जीनधर्म साचो के जुगे, कं० परमतनी अभिलाषा तथा धर्म करणीना फलनी अभिलाषा, वि० धर्म संबंधि फसनो संदेह तथा साधुसाधवीना मलमलीन गात्र वस्त्र देखी सुगंगा करे ते, प० परदर्शनीनी प्रशंशा करे, तथा प० मिथ्यात्वोनो सं० संस्तव परिचय करे तेने अतिचार लाग्या कहीये.
नावार्थः-हवे जुश्रो ! मिथ्यात्वीनी करणी वखाणवी नही एम कथु, त्यारे ते आशामां क्याथी ? विवेकी हो ते विचारी जो जो. वली तेरापंथी प्रत्ये एम कहेवू के, जो एहनी करणी आज्ञा मांदेलो अंश मानो नो तो, एनुं ज्ञान, चार वेद अने अढार पुराण , तेमां केटलीक निर्वधवाणी , तेने पण ज्ञानना अंश गणवा जोइए; अने, केटबीक लोकीक पदनी वातो, रात, दीवस, स्त्रि, पुरुष, कपहुं, इत्यादि अनेक वातो, जेम समकिति माने, तेमज मिथ्यात्व माने के तेने पणे समदृष्टिनो अंश गणवो जोए. वली वेदेवारमा पाप त्याग करे ते, तथा
