________________
+ सिद्धान्तसार..
( ३७७ )
-
मात्रा करवो श्रने नदी उतरवी, ए शुं ? कयोपशमन्नावमां गणाशे. ए थाहारादिक तो सर्व उदय जावे बे, पण झान, दर्शन अने चारित्ररुपी माल नन्नाववाने अर्थे आज्ञा आपे ले. जेम राजाजी चतुरंगनी सेनाना तात कदेवाय ले. ते कामेतीने दाणो, चारो, रातब विगेरे जतन करवा सारु रुपीया खरचवानी श्राज्ञा आपे . वली शेठ गुमास्ताने माल निजाववाने अर्थे, हुमी, जाउँ, वोलावू वीगेरे खरच करवानी श्राज्ञा श्रापे , तथा पोतानी मातबरा राखवा निमित्ते दुकाननुं खर्च लागे तेनी पण थाझा थापे डे; पण ते खरचने लान्न नथी जाणता. जो खरच लाग्या वीना माल पुगे तो अने मातबरार रहेतो खरच लगावे नही; पण खरच लाग्यावीना माल पुगतो दीसे नही तेथी खरच लगावे . वली को संसारमा कर (जयनी) जग्याए माल लश्ने जातो होय तेने को जलो आदमी मले, ते कहे के " अरे ना ! मार्गमा आगल मर-नय , माटे तुं वोलाइ खरची वोलावाने लश्ने आगल जजे. ” एम संसारमा पण लला आदमी होय ते पण उपगार निमित्ते श्रावी शोखामण देबे, त्यारे श्री तीर्थकर, आचार्य अने उपाध्याय समान नला अने उपकारी बीजा कोण ? ए उपकार निमिते शिष्य शिष्यणीने ज्ञानादिक माल निजाववाने अर्थे, थाहारादिक नदय नावमां ने तोपण आज्ञा आपे बे; कारण के श्री तीर्थंकर चार तीर्थना कर्ता के अने तीर्थंकर, श्राचार्य अने उपाध्याय, ए चार तीर्थना मालीक जे. तेमणे साध-साधवीरुप चतुर्विध संघने ज्ञान, दर्शन अने चारित्ररुपी धन सोप्यु बे; तेनुं जतन करवा तथा निन्नाववाने वास्ते मोक्ष नगरीए पांहोंचाववाने वास्ते, आहारादिक नुध्यन्नावमां ने तोपण श्राझा श्रापे .
तेवारे तेरापंथी कहे के, " साधुने आहार करतां सात आठ कर्म निर्जरे कह्यां जे.” तेनो उत्तर. अरे देवानुप्रीय ! श्हांतो प्रासुक एखपिक थाहार पूर्वोक्त बने धनाना अष्टांन्ते बुखा प्रमाणे करे, ते बुखा प्रणाम क्षयोपशमनावमां बे, ते श्राश्री सात आठ कर्म निर्जरे एम
४८
की शोखामण मला आदमी बोलावाने व
