________________
(१४)
+सिद्धान्तसार..
-
-
-
पाला श्राव्या कह्या नथी. तेमज कार्तिक शेठ श्रावक पांचमी पमिमा सोवार वह्या कह्या डे, पण अग्यारमी पमिमा वहीने साधुनी पेरे सुजती गोचरी करीने, श्राहार मागी खाश्ने पाग घरमा श्रावे एवो पाठ तो सूत्रमा को ठेकाणे कह्यो नथी.
तेवारे तेरापंथी कहे जे के "पमिमानो काल जघन्य अंतर्मुहूर्त तथा एक दीवसनो कह्यो ने अने नत्कृष्टो अग्यार मासनो कह्यो . ते पुरो थया पी शुं करे ? " तेनो नत्तर. हे देवानुप्रीय! श्रावश्यक निर्यु. क्तिमां कह्यु डे के, केटलाक तो अंतर्मुहूर्त पनी, केटलाक एक दीवस पनी तथा केटलाक यावत् अग्यार मास पली कां तो संलेखणा करीने संथारो कर, कां तो दिदा ले, पण घरमां न आवे; केमके आवे तो लोकमां जैन-मार्गनी लघुता थाय श्रने पोतानी निद्या थाय. लोको कहे के, हवे करणी करता थाकी गया तेथी व्रष्ट थश्ने घरमां आवी बेग डे; तेटला वास्ते घरमा न थावे एम कडं जे. हवे तमे कया सूत्र, पाउ, टीका, नियुक्तिना न्यायथी कहो बो के, अग्यारमीपमिमा वहीने पाला घरमां आवे ते बतावो. अरे ना! तमे मतने लीधेज "पमिमाधारी पाने घरमां प्रावीने पाप करे ते दातारने लागे.” एवी जुनी कुयुक्ति लगा. वीने संसार केम वधारो बो? तेवारे तेरापंथो कहे जे के, “पमिमाधारी श्रावकने दान थापे तेमां धर्म होय तो साधुजी, नगवंत अने केवली तेने दान देवानी आज्ञा केम नथी थापता ? " तेनो उत्तर.
हे देवानुप्रीय ! पमिमाधारी श्रावकने पमिमानी विधि जगवते, केवलीए श्रने साधुए बतावी . तेवारे उपदेशमां तो श्राझा थइचुकी, अने आदेशमां तो थाझा एक पोताना संजोगी टाली बीजा कोइने अहार पाणीनी श्राशा थापे नही. जेम पोसामां पलेवण करवानुं सा. धुजी शीखवे . ए नपदेशमां तो श्राज्ञा ले पण, विद्यमान पलेवण करतीवेला आज्ञा श्रापे नहिं. पण पाप न जाणे. जो पलेवणमां पाप होय तो पोसामां पाप करवा कराववाना त्याग , ते पलेवल कर्याची पोरो
