________________
કરે અને તેને વિષયરૂપ અશુચિમાં જતું અટકાવે, અટકાવે. (૨૫) किं ममापि विकल्पोऽस्ति, नाथ ! तावकशासने । येनैवं लपतोऽधीश!, नोत्तरं मम दीयते ? ॥२६॥
હે નાથ ! શું મને આપની આજ્ઞા સંબંધમાં કંઈ શંકા છે? જેને પરિણામે હું આટલું કહું છું છતાં મને ઉત્તર આપતા નથી ? (૨૬) आरूढमीयती कोटी, तव किङ्करतां गतम् । ममाप्येतेऽनुधावन्ति, किमद्यापि परीषहाः ? ॥२७॥
હે નાથ ! હું આપના કિંકરપણાને પામે– આટલી હદે ચડ્યો છતાં હજુ સુધી આ પરિષહ મારી પાછળ દોડે છે તેનું કારણ શું ? (૨૭) किं चामी प्रणताशेष-, जनवीर्यविधायक ! । उपसर्गा ममाद्यापि, पृष्ठं मुश्चन्ति नो खलाः १॥२८॥
હે નમનાર જનના વીર્યને વધારનાર ! નાથ ! આ દુષ્ટ ઉપસર્ગો હજુ સુધી પણ મારે કેડે કેમ છેડતા નથી ? (૨૮) पश्यन्नपि जगत्सर्व, नाथ ! मां पुरतः स्थितम् । कषायारातिवर्गेण, किं न पश्यसि पीडितम् ? ॥२९॥
