________________
२७२
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ.
___ पोतः पाप पयोनिधि-पारं तटशिखरिणा हहाभंजि ! ।, दृष्टो निधिर्विशालो-हा हा हा हियत हतविधिना ! ॥ १८० ॥ उदनम दंभोवाहो-नभस्वता क्षिष्यत क्षणेनाहो ! । राज्योचितोजनि हहातनयः समहारि दैवेन ! ॥ १८१ ॥ एवं प्रलपन् सचिव-यंबोधि कथमपि नृपो करोत् सूनोः । मृतकृत्यमल्पशोकः-कालेनै वं मनसि दथ्यौ ॥ १८२ ॥ ये दंडसात् सुमेरुं-पृथिवीं वा छत्रसात् क्षमाः कर्तुं । तेपि स्वमन्यमवितु-नालं किं हंत पुनरितरे ! ॥ १८३ ॥ पीयूषपोषपुष्टःपविभीषणपाणिरमरकोटिकृतः । सुरपतिरपि सुरलोका-च्च्यवते पकंफलमिवद्रोः ॥ १८४ ॥ : षष्टिं पुत्रसहस्रान्-सगरश्चक्रयपि न रक्षितुमधीशः । ज्वलनप्रभाचमादिव-ततोपि किं त्वं बलिष्टतरः ? ॥ १८५ ॥ कृत्वा पातकमपि यान्-पुष्येदुत्पश्यतामपि हि तेषां । रंक इव यमेन भवी-गतशरणोनीयते
હાય હાય ! દરિયાની કાંઠે આવેલાં વહાણ ખડકે ભાંગી નાખ્યાં, અરેરે ! મસ મટે નિધાન દેખાયું કે, કમનશીબે હરી લીધું ! [ ૧૮૦ ] અરે વાદળું ઉંચે ચડ્યું કે, પવને ક્ષણમાં વિખેરી નાખ્યું, હાય હાય ! એમ આ કુમાર રાજ્યને ઉચિત થયો, એટલામાં દેવે હરી લીધું. [ ૧૮૧ ] એ રીતે પ્રલાપ કરતા રાજાને મંત્રિઓએ જેમ તેમ કરી સમજાવ્યો, એટલે તેણે તે પુત્રનું નૃત્યકૃત્ય કર્યું. બાદ કાળે કરી અલ્પ શોક થયો થક, તે મનમાં આવું વિચારવા લાગ્યો. ( ૧૮૨ ) જેઓ મેરૂને દંડ અને પૃથ્વીને છત્ર કરવા સમર્થ હતા, તેઓ પણ સ્વપરને બચાવી શક્યા નથી, તે બીજાનો શું ગજું છે? [ ૧૮૩] અમૃતથી પિલાતે, હાથમાં ભયાનક વજીને ધારણ કરતે, કેડે દેવાથી પરિવરેલે ઈંદ્ર પણ ७५२था पाउसु ५० ५, तेभ देवोथा ५ . [ १८४ ]
સગર ચક્રવર્તી પણ સાઠ હજાર છોકરાઓને યમ જેવા જવલન પ્રભથી બચાવી શકે નહિ, તે શું તું તેનાથી પણ વધારે બળિષ્ટ છે કે ? (૧૮૧ ) પાપ કરીને જેમને ખ્યિા હેય, તેઓ દેખતાં છતાં રાંકની માફક બિચારા અશરણ સંસારી જીવને યમ
