________________
१०८ बोल संग्रह माटई वर्जनाभिप्राय नथी तथा अनाभोगई जीवघात नथों ए कल्पना खोटी
जे माटइं अशुद्धाहारनी परि जीवहिंसाइ पणि केवलीनइ स्वरूपि वर्णनाभिप्राय हुइ तथा अवश्य भावी जीवघात पणि संभवइं जिम यतिनइं नदी उतरतां ।। ५४ ।।
वीतराग गर्हणोय पाप हिंसादिक क्रिस्युइ न करइं, एहवु उपदेशपदमां कहिउं छइं, ते माटइं द्रव्यहिंसा केवलीनइ न हुइ,
जे माटइं ते लोकदेखीति गर्हणीय छई ए वात कही छइं ते न मिलई
जे माटइं प्रतिज्ञाभंगई ज गर्हाइ तंत नथी अ नई अकरण नियममइं उपदेशपद पदनु वचन छइ ते भणि भावहिंसानो अकरणनियम ज केवलीनइं देखा ड्यो छइं ॥ ५५ ।।
उपशांतमोहनइं मोहनीय कम छइं ते साटइं गर्हणीय हिंसानो प्रतिसेवा हुई तो पणि मोहनीयना उदय विना उत्सूत्रप्रवृत्ति न हुइ,
एहवुलिख्यु छई ते न मिलई, जे माटइंप्रतिसेविनइ उत्सूत्र प्रवृत्तिज हुइ तथा अवश्यभावी द्रव्याहिंसानई दोष न कहिई तो ज ११ गुणठाणइं अप्रतिसेवीपणु तथा सूत्रचारीपणु घटइं ॥ ५६ ॥
( ५७ ) गर्हणीय पाप मोहनीयमूल ते उपशांतमोहनइं ज हुइ, अनइं अगहणीय पाप अनाभोगमूल आश्रवच्छायारूप क्षीणमोहनइं