________________
០២
उपदेशतरंगिणी. हवे ते जीर्णोधारपर दृष्टांत कहे. जांब नामना मंत्रिना वंशमां अएलो सङन नामनो सिद्धराजनो एक कोटवाल हतो तेने योग्य जाणीने सिद्धराजे सौराष्ट्र देशनो हाकेम को हतो. ते सऊने त्रण वर्षनी उपज एकठी करीने राजानी आज्ञा लीधाविनाज बहोतेर लाख सोनैया खरचीने गिरनारपर श्रीनेमिश्वर प्रनुना जिनमंदिरनो उघार कराव्यो, केमके, ते जिनमंदिर पूर्व काष्ठोनुं बांधेलु हतुं, अने तेनापर वीजली पडवाथी तेमां नुकशान थयुं हतुं.पनी केटलेक काले कोश्क पुजेने ते वात जाहेर करी राजाने कर्वा के, सजान तो राजपव्यनो आवी रीते गेर उपयोग करे . त्यारे राजाने सोमनाथ जवानो अलिग्रह होवाथी ते मिष करीने ते पाटणथी चाट्यो. सोमनाथने नमन करीने ते संकली नगरीमां आव्यो. ते वखते सजने तेमनी सामे आवीने तेमने नमस्कार कर्यों पण राजाएते वखते पोतानुं मुख फेरवी नांख्युं. त्यारे सजाने विचार्यु के, राजा मारापर गुस्से श्रया जे. पी सजने तो वामनस्थलीमां (वणथलीमां) जश्ने सांमतो तथा व्यापारि पासेथी बहोतेर लाख सोनामोहोरो एकठी करी. पी सिझराजे आलिंग प्रधानने पूज्यु के आ पर्वत कयो ? अने अहीं कयुं तीर्थ के ? त्यारे प्रधाने कर्वा के, हे स्वामी! आतो श्री गिरनार तीर्थ , माटे तेनां दर्शन कर्याविना आपणे जq उचित नथी. ते सांजली राजा गिरनारपर. चड्या, अने त्यां नवं मनोहर जिनमंदिर जोड्ने हर्षथी बोली उठ्या के, जे माणसे आबुं सुंदर जिनमंदिर बंधाव्युं बे, तेनी माताने धन्य !! तेज समये पाउल रहेला सजाने कह्यु के, धन्य ने माता मयणवदेवीने के, जेणीए एवी रीतना पुरुषरत्नने जन्म आप्यो बे. ते वचन सांजलीने सिद्धराजे सजननी सन्मुख जोयुं, अने मंत्रिने पूज्यु के, आ शुंगे? त्यारे आलिंगमंत्रिए कह्यु के, हे स्वामी! एक बाजु तो आ श्रीगिरनारजीना जीर्णोधारनुं पुण्य , तथा ते
