________________
उपदेशतरंगिणी. हवे तप कर्याबाद तेनुं उजमणुं करवं, ते विषेनो उपदेश. प्रासादे कलशाधिरोपणसमं बिंबे प्रतिष्टोपमं पुण्यश्रीस्फुटसंविनागकरणं बिनविशिष्टे जने ॥ सौजाग्योपरिमंजरीप्रतिनिन्नं पूर्णे तपस्यावधौ यः शक्योद्यपनं करोति विधिना सम्यग्दृशां सोऽग्रणी। __ अर्थ- देवल बनाव्या पनी जेम तेपर कलश चमाववो, तथा बिंब जराव्या पी जेम तेनी प्रतिष्ठा कराववी, उत्तम माणसने जेम अतिथिसंविजाग करवो तेम जे माणस तप पूरो थये बते, सौलाग्यनी मांजर सरखं पोतानी शक्तिमुजब.उजमणुं करे बे, ते समकीतिमा अग्रेसरी के. शुधं तपः केवलमप्युदारं,
सोद्यापनस्यास्य पुनःस्तुमः किम् ॥ हृद्यं पयो धेनुगुणेन ततुं,
जादासिताचूर्णयुतं सुधेव ॥१॥ अर्थ- केवल शुद्ध तप तपवो ते पण मनोहर , त्यारे उजमणासहित तपनी तो वातज शी करवी ? केमके, गायना गुणथी दूध मनोहर तो , तेमां पण ज्यारे साकर अने जादा मले, त्यारे तो ते अमृतसर थाय ने. सिंहस्तपःप्रक्रम एव ताव-दुःकर्मदंतावलमंमलीनाम् ॥ तदद्य तस्मिन् प्रखरानिवेशो,यद्यउद्यापनविस्तरोऽयम्
अर्थ-तप नेते मुकर्मोरूपी हाथीउनी श्रेणिनो नाश करवामां सिंहसमान बे, अने तेनुं उजमणुं करवू, ते तपरूपी सिंहने पाखर पेराववा सरखं .
वृदो यथा दोहदपूरणेन, , कायो यथा ससन्नोजनेन ॥
