________________
उपदेशतरंगिणी. केमके, शीलविना कुखं शुं उपयोगर्नु ? वली घणा धीर पुरुषो नीच कुखमां पण जनमीने शीलने पामीने स्वर्गे गएला . ॥२॥ विनूतयोऽपि माऽनूवन , शीलम्लानिपचेलिमाः॥ गेहदाहसमुद्भूत-मुद्योतं कः समीहते ॥३॥
अर्थ- शीलने मलीन करनारी एवी विजूति (अव्य) पण उपयोगनी नथी, केमके, घरने सलगाववाथी उत्पन्न थएला प्रकाशने कोण श्छे ? ॥३॥ . हवे ते शीख पाखवा माटे स्त्रीने उपदेश करे ने. ऐश्वर्यराजराजोऽपि, रूपमीनध्वजोऽपि च ॥ सीतया रावण श्व, त्याज्यो नार्या नरः परः ॥१॥ अर्थ- ऐश्वर्यथी राजाऊना पण राजा सरखा, तथा कामदेव सरखा रूपवंत एवा पण रावणने जेम सीताए तज्यो , तेम स्त्रीए परपुरुषने तजवो. ॥१॥
सीतया उरपवादन्नीतया,
पावके स्वतनुराहुतीकृता ॥ पावकस्तु जलतां जगाम य
सत्र शीलमहिमाविज॑नितम् ॥२॥ अर्थ- पोताना अपवादथी डरेली सीताए पोताना शरीरनी अग्निमां आहुति श्रापी, पण ते समये अग्नि तो जलरूप थर गयो; माटे तेमां शीलनुज माहात्म्य जाणवू. ॥२॥ सुविसुधसीलजुतो, पाव कितिं जसं च इह लोए ॥ सव्वजणवबहञ्चित्र, सुहगन्नागीय परलोए ॥३॥
अर्थ- उत्तम अने शुछ शीलें करीने युक्त श्रयलो प्राणी श्रा