________________
उपदेशतरंगिणी.
२७
पत्रो खावा लाग्यो. तथा निःसंग व्रत धारण करवा लाग्यो. त्यां वेवटे तेने विनंग ज्ञान उत्पन्न थयुं. एटलामां त्यां नजदीकमां रहेली चंपा नामनी नगरीना नरसिंह राजानी पटराणी रनादेनां भूषणोनी पेटी एक चोरे चोरी. त्यारे पगी तेनी शोध करता थका तेनी पाबल लाग्या. त्यारे ते चोर ते पेटीने ते . तापसपासे मुकीने एक वडपर चमी गयो. त्यारे पगी ते सुतेजा तापसने पेटी सहित कमीने राजापासे लेइ गया. पबी ते तापस विनंगज्ञानी होवाथी पोतानां कर्मने निंदतो थको त्यां मौन रह्यो; तेथी राजाए तेने शूलीए चडाव्यो. एवी रीते कर्म दय करीने ते देवता थयो. एवी रीते जीवहिंसापर ते गोवालनी कथा जाणवी.
वली शास्त्रोमां संजलाय वे के, जीवहिंसाथी रूप ध्यानमां तत्पर थएला सुनूम ने ब्रह्मदत्त चक्री पण सातमी नरके गया a. वधारे शुं कहेतुं ? पोतानुं हित इनार माणसे बन्ने लोकमां सुख करनारा एवा अजयदाननुं श्राराधन कर.
हवे सुपात्रदाननुं विवेचन करे बे.
ज्ञान, दर्शन, चारित्र, तप, क्षमा, समता, शील, दम तथा संयम आदिक गुणोने धारण करवामां जे पात्ररूप बे, ते सुपात्र कहेवाय बे. कह्युं ने के,
पाकारेणोच्यते पापं, त्रकारस्त्राणवाचकः ॥ अक्षरद्दयसंयोगे, पात्रमाहुर्मनीषिणः ॥ १ ॥
अर्थ - " पा ” एटले पाप, अने तेथी "त्रा " एटले ( - त्मानं ) रक्षण करवुं; एवी रीते ते बन्ने रोना संयोगथी “पात्र" शब्द थाय बे; एम विधानो कहे बे. ॥ १ ॥
८८
एवी रीते नामप्रमाणे गुणवालुं सुपात्र
दुर्लन बे. कं
बे के श्रानीयामां लक्ष्मी मले बे, तथा सर्व इति सुख पण
"
""
