________________
उपदेशतरंगिणी.
१७१ अहीं ३६ हजार जिनप्रासाद बंधावनार संप्रति राजा, चौदसो चम्मालीस जिनप्रासाद बंधावनार कुमारपाल राजा, पांचहजार जिनप्रासाद बंधावनार वस्तुपाल मंत्री, शत्रुजय, तथा भृगुकबादिकनो उद्धार करनार बाहम मंत्री, चोर्यासी जिनप्रासाद बंधावनार पेथमशाह, तथा साजन कोटवाल आदिकनां दृष्टांतो जाणी लेवां.
जिनबिंब करावनारने, कुगति, दलिता के उर्जाग्यपणुं पण आवतुं नथी. अहीं सवाकोड जिनबिंबो जरावनार संप्रति राजा, सवालाख बिंबो जरावनार वस्तुपालमंत्री, जावमशाह आदिकना दृष्टांतो नावी खेवां..
वली जे माणस जिनपूजा करे , तेने चक्रवर्तीपणुं, वासुदेवपणुं, तीर्थकरपणुं, तथा इंजपणुं विगेरे उत्तम पदवी प्राप्त थाय बे, अने बेवटे मोदसुख पण मले बे.
पूजा, पञ्चरकाण, पडिकमणुं, पोसह तथा परोपकार ए पांचे पकारो आ जगतमां मुर्खन . जिनपूजा प्रजावतीनी पेठे करवी. पच्चखाण कपर्दी यदनी पेठे करवू. पडिकमणुं पण पदसंपदा सहित मौनमुमाथी एक चित्तथी करवं. तेपर दृष्टांत कहे .
दीटहीमां साजणसिंह नामे एक श्रावक वसतो हतो. ते हंमेशां बन्ने वखत पडिकम' करतो हतो. अने तेने एबुं नियम हतुं के, पडिकमणाविना मारे जोजन करवू नहीं. एक दहाडो पीरोजशाह बादशाहे तेने केदखाने नाख्यो. त्यां रही तेणे चोकीदारोने पचास सोनामोहोरो श्रापीने पचास पडिकमणां काँ. एटलामां बादशाहे तेनापर तुष्टमान थश्ने तेने पेहेरामणी आपी गेडी मेट्यो, अने तेथी ते वाजिनादिकना मोटा उत्सवपूर्वक पोताने धेर गयो. ते जो जय पामेला ते चोकीदारो नेटनो मिष करीने तेने ते पचास सोनामोहोरो पानी देवा आव्या. ते वखते शेने ते ने कह्यु के, ते समये जो तमोए पचास तो शुं ? पण प