________________
१३४
उपदेशतरंगिणी. ने. ते सांजली हेमचंज महाराजे तेमने कयु के, हे राजन! तमो आ पृथ्वीपर राज्य करोगे, अने तमारा आ वस्त्रदान देनारा साधर्मी श्रावको ज्यारे महा मुशीबने पोतानुं गुजरान चलावे बे, तेथी तमोने शुलजा नथी थती? अमो निस्पृही मुनि तो जो सामान्य वस्त्रो पेहेरीयें तोज अमारी गुरुना जलवाइ रहे . केमके सर्वज्ञ प्रजुए पण कडं ने के, त्यक्तसंगो जीर्णवासा, मलक्तिन्नकलेवरः॥ . नजन माधुकरी वृत्तिं, मुनिचर्या कदाश्रयेत् ॥ १॥ ते सांजली कुमारपाल राजाए अनिग्रह सीधो के, आजथी हवे मारे दरवर्षे स्वामिवात्सल्य करवू, अने निराधार श्रावकने दरवर्षे मारे दरवर्षे हजार सोनामोहोरो आपवी. एवी रीते दान देतां थकां तेने वर्षनी एक क्रोड सोनामोहोरो जोश्ती इती अने चौद वर्षा दरम्यान तेणे एवी रीते चौद कोड सोनामोहोरो साधर्मी नाळने आपी. कल्पोर्वीरुहसंततिस्तदजिरे चिंतामणिस्तत्करे लाध्या कामधानघा च सुरनी तस्यावतीर्णा गृहे ॥ त्रैलोक्याधिपतित्वसाधनसहा श्रीस्तन्मुखं वीदते संघो यस्य गृहांगणं गुणनिधिः पादैः समाजामति॥१॥
अर्थ- गुणोना जंडाररूप एवो संघ जे माणसना घरना आंगणामां आवे , तेना आंगणामां कल्पवृदोनी श्रेणि उगेली ने, तेना हाथमां चिंतामणि रत्न आवेढुंचे, तेने घेर मनोहर कामधेनु उतरेली , तथा त्रणे लोकना अधिपतिपणाने सूचवनारी लक्ष्मी तेनी सन्मुख जुए . ( हवे तेपर दृष्टांत कहे .)
तपगड नायक श्री सोमतिलकसूरि एक वखते सुरगिरिमांशा.