________________
३८
श्री वैराग्य शतक वींटेल. एमां मोह पामवा जेवू शुं छे ! ए मळमूत्रनी कोठीमां सार शो छे ! ए मायामां कोण मुंझाय ए फंदामां कोण फसाय. ए मोहमां अनंत भव अथडामण करी, पार न आव्यो, माटे हवे एनो त्याग करी वैरागी बन-निविषयी बन, मन वश कर-स्त्री तरफ दृष्टि पण न कर. तो जलदी छुटीश. (२६-२७) (२८-२९) नारीनी विविध भयंकर वस्तुओ
साथे सरखामणीविषवल्ली पण भोंय न उगे सिंहण पण गुफा नहीं ठाम मोटो व्याधि पण वैद्योनां शास्त्रविषे नही एनुं नाम. मेह विनानी एह विजळी कहो कोणथी जाणी जाय सर्व दुःख, साधन एवी स्त्रीने चेतन ! शाने व्हाय. दरमांनव रहेती पण नागणलोहमयी नहीं पण तलवार, देखा दे दिनरात छतां पण राक्षसीनो ए तो अवतार. नहीं प्रवाही पण ए मदिरा जोवाथीय जनो मुंझाय, सर्व दुःखनुं साधन एवी स्त्रीने चेतन ! शाने व्हाय.
विवेचन-कोई कहेशो के ए कई वस्तु छे. ए झेरीली, जोवा मात्रथी झेर चडे एवी विषनी वेलडी छे. पण जमीन उपर उगती नथी. ए हाथमां चडे ए बधाने फाडी खानारी सिंहण छे, पण पर्वतनी गुफामां के जंगलमा रहेती नथी. ए चमक चमक करती विजळी छे, पण मेघ-वादळ