________________
श्री वैराग्य शतक घनकर्मरूपी बन्धनो बांधी अरे दस्युपरे, चेतन ! तने आ मोहराजा भवनगरमां फेरवे विडम्बना पामे घणीने विविध दुःखोने सहे, निःशरण आ संसारमा शो सार छे ते तुं कहे ?
विवेचन :- हे चेतन ! तने आ संसारमा शो सार लागे छे ! तने बचावनार अहिं कोण छे ? तु असहाय छो, तने कोईनुं शरण नथी, तारूं कोई रक्षक नथी. जे मोहने लईने तुं संसारने चाहे छे, ते मोहज तारो मोटामां मोटोदुष्टमां दुष्ट शत्रु छे. ए तने निबिड कर्मना दोरडा-बंधनोथी बांधीने आ संसार-नगरमां चोरनी माफक फेरवे छे, तने मारे छे, दुःख दे छे. पीडे छे. छतां तुं तेने छोडतो नथी, मोहने हठाव, मोहनो सामनो कर. अहं (हुं) मम (मारू) आ मंत्रथी तने मोहे पोताने ताबे को छे, तेनी सामे तुं नाहं (हुं [देह-ए] नथी) न मम (मारू कांई नथी) ए मंत्रनो जाप जप, एथी मोह दूर भागशे ने तुं विजयी थईश. मोह जीतायो एटले बस ! तने तारूं सर्वस्व मळशे ने तुं परम सुख पामीश . (६८) (६९) मानवजन्म कोहीनुर हीरो छे ते पामीने
धर्म करो तोज ए सफळ छे. सर्वज्ञ करुणागार प्रभुए लाख चोराशी कह्यां आ जीवने उत्पन्न थवानां स्थान बहु दुःखे भर्या,
