________________
(७३) कर, जेम श्रागले नवें सुखी थाश्श. एवं कही सूर पोताने स्थानकें पहोतो. एम कोश्क जीव शशीनी पेरें मनुष्यनवमां धर्म न करे, ते श्रागल पश्चात्ताप पामे. माटे सर्वकोश् धर्म करो ॥६॥ हवे मनुष्य जन्मनुं तथा धर्मसामग्री, उर्ल
जपणुं कहे डे, ॥शिखरिणीरत्तम् ॥ अपारे संसारे कथमपि समासाद्य नृनवम् ,न धर्म यः कुर्याविषयसु खतृष्णातरलितः॥ ब्रुडन् पारावारे प्रवरमपदाय प्रवहणम, स मुख्योमूर्खाणामुपलमुपलब्धुं प्रयतते ॥ ७॥
अर्थः- (यः के० ) जे पुरुष, ( विषय के० ) शब्द, रूप, रस, स्पर्श, गंध, तेमनां ( सुख के०) सुख तेनी (तृष्णा के० ) वांडा तेणें करीने (तरतितः के०) व्याकुल थयो थको (अपारे के०) अनंत एवा (संसारे के०) संसारने विषे (कथमपि के) माहाकष्टं करीने (नृनवं के) नरजवत्वने (समासाद्य के०) पामीने (धर्म के०) धर्मने
