________________
૧૮૫
ઉપદેશપદ : ભાગ-૨
तस्स य धारिणि भज्जा, गब्भत्ताए कुओ उ आहूओ । धिज्जाई मओ छम्मासगब्भ धिज्जाइणी जाए ॥६१९॥ माउलके संवड्डण, कम्मकरण वियारणा य लोएणं । णत्थि तुह एत्थ किंची, तो बेई माउलो तमिह ॥६२०॥ मा सुण लोगस्स तुमं, धूयाओ तिण्णि तासिं जेट्टयरं । देहामि करे कम्मं, पकओ पत्तो य वीवाहो ॥६२१॥ सा णिच्छए विसण्णो, माउलओ बेइ बीय दाहामि । सावि य तहेव णिच्छइ, तइयत्ती णेच्छइ सावि ॥६२२॥ णिव्विण्ण णंदिवद्धणआयरियाणं सगासि णिक्खंतो । जाओ छट्ठक्खमओ, गेण्हइ यमभिग्गहमिमंतु ॥६२३॥ बालगिलाणाईणं, वेयावच्चं मए उ कायव्वं । तं कुणइ तिव्वसड्डो, खायजसो सक्कगुणकित्ती ॥ ६२४॥ अस्सद्दहणा देवस्स आगमो कुणइ दो समणरूवे । एगो गिलाणो अडवीए चिट्ठई अइगओ बिइओ ॥ ६२५॥ बेइ गिलाणो पडिओ, वेयावच्चं तु सद्दहे जो उ । सो उद्वेज खिप्पं, सुयं च तं णंदिसेणेण ॥ ६२६॥ छट्ठोववासपारणमाणीयं कवल घेत्तुकामेणं । तं सुयमेत्तं रहसुट्ठिओ य भण केण कजंति ॥२७॥ पाणगदव्वंति तहिं, जं णत्थी बेइ तेण कजंति । णिग्गय हिंडंते कुणयणेसणं णवि य पेल्लेइ ॥६२८॥ इय एक्कवार बीयं, च हिंडिओ लद्ध तइयवारम्मि । अणुकंपा तूरंतो, गओ य सो तस्सगासं तु ॥६२९॥ खरफरुसणिट्ठरेहिं, अक्कोसइ से गिलाणओ रुट्ठो । हे मंदभग्ग ! फुक्किय !, तूससि तं णाममेत्तेण ॥३०॥