________________
117
प्राचश्चितविंशिका षोडशी
पृथिव्यादीनां संघट्टनादिभावेन तथा प्रमादात् ।
अतिचारशोधनार्थं पञ्चकादितपस्तपो भवति ॥ १२ ॥ પ્રમાદથી કે ઈરાદાપૂર્વક સચિત પૃથ્વી વગેરેનો સંઘટ્ટો વગેરે થઈ જાય તો, તે અતિચારની શુદ્ધિ માટે પંચકાદિ જે તપ કરવામાં આવે તે તપ પ્રાયશ્ચિત જાણવું. (टी.) पंया - नीवी वगैरे. सुमो प्रायश्चित्त पंयाशा गाथा १८नी टी.
तवसा उ दुद्दमस्सा पायं तह चरणमाणिणो चेव । संकेसविसेसाओ छेओ पणगाइओ तत्थ ॥ १३ ॥ तपसा तु दुर्दमस्य प्रायस्तथा चरणमानिनश्चैव ।
संक्लेशविशेषाच्छेदः पञ्चकादिकस्तत्र ॥ १३ ॥ તપ પ્રાયશ્ચિતથી પણ જે દુર્દમ હોય અને દોષો લગાડવા છતાં જે ચારિત્રવાના હોવાનું અભિમાન રાખતા હોય, ચારિત્રના પરિણામ ન હોવા છતાં જે પોતાને ચારિત્રી મનાવતા હોય તેમને સંક્લેશની અધિકતાના કારણે પંચકાદિ છેદ (પાંચ દિવસ, દસ દિવસ વગેરે ચારિત્રપર્યાયનો છેદ) પ્રાયશ્ચિત્ત આપવું.
पाणवहाईमि पाओ भावेणासेवियम्मि सहसा वि । आभोगेणं जइणो पुणो क्यारोवणा मूलं ॥ १४॥... प्राणवधादौ प्रायो भावेनासेविते सहसापि ।
आभोगेन यतेः पुनव्रतारोपणा मूलम् ॥ १४ ॥ પ્રાયઃ ઈરાદાપૂર્વક પ્રાણિવધાદિ કરનાર - પછી તે ઉપયોગપૂર્વક કર્યું હોય કે - સહસા થઈ જાય, તો પણ (તેના ચારિત્ર પરિણામ નષ્ટ થઈ જવાથી તેનું ચારિત્રા ગયું માટે) તેને ફરીથી પાંચ મહાવ્રતો આપવાં એ મૂલ પ્રાયશ્ચિત છે.
साहम्मिगाइतेणाइभावओ संकिलेसभेएण । तक्खणमेव वयाण वि होइ अजोगो उ अणवट्ठा ॥ १५ ॥ सार्मिकादिस्तेनादिभावतः संक्लेशभेदेन । तत्क्षणमेव व्रतानामपि भवत्ययोगस्त्वनवस्था ॥ १५ ॥
જે યતિ સાધર્મિક - સાધુ વગેરેની ચોરી કરે, કે પોતાના કે પરના પ્રાણોની પરવા કર્યા વગર બીજાને દંડાદિથી પ્રહાર કરે, તેના અધ્યવસાય ઘણા જ સંક્લેશવાળા
१ क च घ पाणवहाओ पाओ २ क वयारोवणा तूलं ३ घ सोहम्मिगाइ ४ क अणवद्धा
