________________
॥ रत्नसार ॥ (१३३) पडिलाइं रयत्ताणं गुछओ पाय निलोगो ॥ १ ॥ तिन्नेव पछगासय हरणं चेव होई मुहपत्ती । एसो दुवालस बिहोउवही जिणकप्पियाणंतु॥२॥ ए एचेव दुवाल समत्तरेगा चोल पट्टोय एसो । चउदस रूबोउवही पुणथेर कप्पंमि ॥ ३ ॥
अर्थः-पत्तं कहतां पातुं १ पत्ताबंध ते झोली २ पायठवणं ते कांबली नो कटको ३ पाय केसरिया ते चरवलो ४ पडलाई ते भिक्षा जातां ऊपरि कपडो राखै ५ रयत्ताणं ते पात्रा बेठवानु लूगडु ६ गुछो ते कंवलमय खंडा पात्र ऊपर दीजिये ७ ए सात तो पात्र ना उपगरण. तथा ३ तीन कपडा राखै बे सूत्रमय एक उर्णिका तथा प्रोघो मुंहपत्ती एवं १२ बार जिनकल्पी ने होइ. तथा एक मातुं एक चोलपटो ए १४ यवदा उपगरण थिवरकल्पी ने होय.
१६८. तथा युग प्रधान आचार्य जिहां बिचरै तेहना लक्षण काव्यं ते एक सौ अडसठमो प्रश्नःएषांहि वस्त्रेन पत्तंति युका नराब्द भंगोनच देश
