________________
(आर्या वृत्तम्) चउगइणंतदुहानल-पलित्तभवकाणणे महाभीमे । सेवसुरेजीव! तुमं, जिणवयणंअमियकुंडसमं ॥१०२॥
चतुर्गत्यनन्तदुःखानल-प्रदीप्तभवकानने महाभीमे । सेवस्य रे जीव ! त्वं, जिनवचनममृतकुण्डसमम् ॥१०२॥
અર્થ: ચાર ગતિમાં રહેલા અનંત દુ:ખરૂપ હોટા અગ્નિથી સળગેલા એવા સંસારરૂપ મહાભયંકર વનમાં હે જીવ! તું અમૃતના કુંડ સમાન જીનરાજના વચનનું સેવન કર.
विसमे भवमरुदेसे, अणंतदुहगिम्हतावसंतत्ते।
जिणधम्मकप्परुक्खं सरसु तुमं जीव ! सिवसुहदं ॥१०३॥ विषमे भवमरुदेशे, अनन्तदुःखग्रीष्मतापसंतप्ते । जिनधर्मकल्पवृक्षं, सर त्वं जीव ! शिवसुखदम् ॥१०३॥
