________________
૪૮
કુપક્ષકૌશિકસહસ્ત્રકિરણનુવાદ જ કરીને તે છિન્નોભાવિત તીર્થિકો પ્રયત્ન કરીને દર્શનીય છે. એટલે ચર્ચા આદિ મોટા કાર્યોની ઉપસ્થિતિ થયે છતે તેઓની સાથે વચન પ્રવૃત્તિ કરવા જેવી છે. તે સિવાય નહિ. આગમ શાસ્ત્રમાં જણાવેલું છે કે હું તમ તારિસા નિત્યાત્રિી આવા આત્માઓ દર્શન કરવાને પણ યોગ્ય નથી. તેવા આત્માનું દર્શન પણ પાપનું કારણ છે. જે પૂર્વે જણાવેલ છે. | ગાથાર્થ-૫૭ |
હવે ફરી પણ યુક્તિની દઢતા માટે પ્રાસંગિક કહે છે. तेसुवि पुण्णिमपमुहा, पुत्थयसरणा परंपरासुना। साहारणं सरूवं, तेसिं पासंगिअं भणिमो॥५८॥
તે દિગંબર આદિઓને વિષે પણ પુસ્તક જ છે શરણ જેમને એવા અને પરંપરાશૂન્ય પૂનમીયાઓ આદિ છે. તેઓ કહે છે કે “અમારે પરંપરાથી શું પ્રયોજન છે? અમે તો પુસ્તકમાં લખેલાં સિદ્ધાંતોનું શરણ કરીને પ્રવર્તીએ છીએ” એવું વગર વિચાર્યું બોલનારા તે લોકોનું સાધારણ સ્વરૂપ જણાવીએ છીએ. | ગાથા-૫૮°11-- હવે તે કુપાલિકો તીર્થની અંદર રહેવાવાળા કેમ ન થાય તે માટે કહે છે.
सोहम्मावचिज्जा, अच्छिन्ना जाव दुप्पसहसूरी।
तेहितो ते भिन्ना, जंते पुत्थाउ नो जाया॥५६॥ શ્રી સુધર્માસ્વામીના શિષ્યો દુ:પ્રસહસૂરિ સુધી અવિચ્છિન્ન-અવિનષ્ટ છે. અને તીર્થ વિચ્છિન્ન થયે છતે તીર્થંકર સિવાયના કેવળજ્ઞાની વડે કરીને પણ તીર્થ પ્રગટ કરવું અશક્ય છે. એવું અમે પહેલાં જણાવ્યું છે. અને પૂનમીયા આદિ તો શ્રી સુધર્મા સ્વામીના જે અપત્યો છે તેનાથી તે ભિન્ન જ છે. અને તે ભિન્ન હોવામાં કારણ જણાવે છે. બં તે તિ જેથી કરીને તે સુધર્માસ્વામીના અપત્યો પુસ્તકથી ઉત્પન્ન થયેલા નથી. જે જેનાથી ઉત્પન્ન થતો હોય તે જ વિધિ વડે કરીને તે તેની જાતિનો કહેવાય. જેવી રીતે ગર્ભજથી ઉત્પન્ન થતો ગર્ભજ કહેવાય. નહિ કે સંમૂછિમથી ઉત્પન્ન થયેલો પણ ગર્ભજ કહેવાય. અને જે ગર્ભજથી સંમૂછિમની ઉત્પત્તિ થાય છે તે અપત્ય વ્યવહારના હેતુરૂપ બનતી નથી. કારણ કે અપત્યની ઉત્પત્તિના પ્રકારથી ભિન્ન પ્રકાર વડે કરીને જ તેની ઉત્પત્તિ થયેલી છે. જેમ કે “બાના શરીરમાંથી ઉત્પન્ન થયેલ જૂ “બેન'ના વ્યવહારવાળી ન થાય. ભગિનીના ઉત્પન્ન થવાના પ્રકારથી તેનો જુદો જ પ્રકાર છે.
એ પ્રમાણે પૂનમીયા આદિમાં પણ જાણી લેવું અને તેથી જ કરીને ભગવંત સ્થાપિત તીર્થમાં ઉત્પન્ન થયેલ હોવા છતાં પણ પૂનમીયા આદિઓ તીર્થમાં ઉત્પન્ન થયેલા સાધુ જેવા નથી. કારણ કે સાધુઓ છે તે પરંપરા જનિત છે. અને આ છે તે પુસ્તકજનિત છે. એથી અને ઉત્પત્તિનો પ્રકાર જુદો છે. || ગાથા-૫૯ ||
