________________
શ્રી પ્રવચન પરીક્ષાનુવાદ ભાગ-૧
<> ૩૩૫ તો ભવોભવ હણે છે. ।।૬।। આ તપેટામતિઓ વિપર્યસ્ત બુદ્ધિવાળા છે, ।।૬।। પારકાની ઋદ્ધિને સહન નહિ કરવાવાળા,ગુરૂ-લઘુના વિજ્ઞાનથી વાંઝીયા અને શાસનના નિંદકો છે. ।।શા'' ઇત્યાદિ તપાગચ્છના નિંદાવાકયો લખ્યા છે.
તેવી જ રીતે ‘ઉનું પાણી પીવું તે શાન છે. મુખ સીવીને બેસવું તે દર્શન છે. અને કેવલ મલને ધારણ કરીને રાખવો તે ચારિત્ર છે. એમ હું વિચારણા કરું છું. ॥૧॥ તેવી જ રીતે વર્ણાન્તર આદિથી પ્રાપ્ત થતું એવું ઠંડુ પાણી પ્રાસુક છે એ પ્રમાણે શ્રુતમાં સંભળાય છે. તો પણ ગૃહસ્થોને નિષેધે છે. અને અસૂકાય માત્રની હિંસાથી ઉત્પન્ન થયેલું અને છકાયની જીવોની હિંસાવાલું એવું ગરમ કરેલું પાણી પ્રાસુકોદકને નિવારીને ગૃહસ્થોને પીવાની પ્રરુપણા કરે છે.''
ઈત્યાદિ તપાગચ્છનો જે સદાચાર છે તે પણ આ પાપીવડે કરીને નિંદાયો છે. આ જિનપ્રભસૂરિએ કરેલા તપાગણદૂષણશતકની અંદર જણાવેલું છે. આવી રીતના સદાચારને નિંદવાનો સ્વભાવ ફકત જિનપ્રભસૂરિનો જ કહેલો છે એમ નહિ; પરંતુ તેમના બધાયનો આ કુલક્રમ છે.!! તે આ પ્રમાણે मुद्धाणाययणगया चुक्का मग्गाउ जायसंदेहा । વદુનિિદ્ગવિના, સુદ્દિળો દૂ સમાજૂ
ગણધરસાર્ધ શતક
આ ગાથાની ટીકામાં જણાવેલ છે કે ‘પૌર્ણમિયક આદિના દૂષણની જેમ તપોગચ્છ પણ દૂષણીય છે. જેમ લખ્યું છે તેમ જણાવે છે :--‘અથવા મલીન ગાત્ર, દૂર્ગંધપાત્ર, અવશ્રાવણ, ઓસામણ, તંદુલધોવણ આદિને પીવાવાળા, ગુરૂકુલવાસના ત્યાગીઓ તપાગચ્છીઓનો'' ઇત્યાદિ કહેલ છે. અને ચેતનાવાળા એવા તે શ્રોતાઓને ધર્મપ્રાપ્તિના હેતુરૂપ હોવા છતાં પણ આણે=જિનપ્રભે વિપરીતરૂપે પરિભાવીને લખેલું છે તે અયુક્ત છે. કારણ કે મલાદિનું ધારણ કરવું તે સાધુઓને ઉચિત જ છે. આગમમાં કહેલું છે કે :
सिणाणं अदुवा कक्क, लुद्धं पउमगाणी अ।
गायसुव्वट्टणट्टाए, नायरिंति યાવિ। વશવે.
દશવૈકાલીક ૨૭૨મા કહ્યું છે કે સળાળ એટલે સ્નાન કલ્ક એટલે ચૂર્ણ આદિ, લોધર અથવા પદ્મચૂર્ણ આદિથી ગાત્રની ઉર્તના માટે કયારે પણ આચરતા નથી. તેવી જ ઉત્તરાધ્યયન-૮૪-૮૫માં કહ્યું છે કે
किलिन्नगाय मेहावी, पंकेण व धिंसु वा परितावेण, सायं नो
रएण वा । परिदेव ॥१॥
वेइज निज्जरापेही, आरिअं धम्मणुत्तरं । जाव सरीर भेउत्ति, जल्लं काएण धारए ॥२॥
