Page Text
________________
૨૦૮
' કુપક્ષકૌશિકસહસ્ત્રકિરણાનુવાદ અતિશય ગુણસંપદાઓથી સહિત, અનંતર કહેલા અર્થને સાધવાવાળું, અનંતરમાં કહેલા ક્રમવડે કરીને જ બે પદથી પરિછિન્ન એક આલાપક સમાન અને પાંચ અક્ષરના પરિમાણવાલું “નમો સિદ્ધાણં” બીજું અધ્યયન ભણવું. અને તે દિવસે આયંબીલવડે પારણું કરવું. એવી રીતે અનંતરમાં કહેવાતું અને અનંતરમાં કહેલા અર્થને સાધનારું, ત્રણ પદ પરિચ્છિન્ન એવું, એક આલાપકવાળું અને સાત અક્ષર પરિમાણવાળું એવું ત્રીજું અધ્યયન “નમો આયરિયાણં' ભણવું. તે દિવસે આયંબીલથી પારણું કરવું. ત્યારબાદ અનંતર અર્થને સાધનારૂં, ત્રણ પદ પરિચ્છિની અને સાત અક્ષરના પરિમાણવાનું ચોથું “નમો ઉવઝાયાણં” અધ્યયન, આયંબીલપૂર્વક ભણવું. ત્યાર પછી “નમો લોએ સવ્વસાહૂણં” એ પાંચમું અધ્યયન પાંચમે દિવસે આયંબીલપૂર્વક ભણવું ને ત્યાર પછી તેના અર્થને અનુગમન કરવાવાળું અગીયાર પદથી પરિચ્છિન્ન, ત્રણ આલાપકવાળું અને ૩૩-અક્ષરના પરિમાણવાળું એવું “એસો પંચ નમુક્કારો, સવ્વપાવપ્પણાસણો-મંગલાણં ચ સર્વેસિં, પઢમં હવઈ મંગલં” એ પ્રમાણેની ચૂલા છઠ્ઠા સાતમા અને ઓઠમા દિવસે એ ક્રમ પ્રમાણે આયંબીલ કરવાપૂર્વક ભણવી જોઈએ.
આ પ્રમાણેનો પંચમંગલ મહાશ્રુતસ્કંધ, સ્વર, વર્ણ સાથે પદ અક્ષર બિંદુમાત્રાથી શુદ્ધ, ગુરુનાં ગુણોથી શોભતાં એવા ગુરુમહારાજે ઉપદેશેલ_આ પંચમંગલ મહાશ્રુતસ્કંધને સંપૂર્ણ ભણીને એવી રીતે કરવું કે-જેથી કરીને પૂર્વાનુપૂર્વીએ–પશ્ચાનુપૂર્વીએ–અનાનુપૂર્વીએ જીભના અગ્રભાગપર તરે તેવી રીતે કરવું. ત્યાર પછી તે જ રીતે કહેલી તિથિ, કરણ, મુહૂર્ત, નક્ષત્ર, યોગ, લગ્ન, ચંદ્રબલ હોયે સતે જંતુ વિરહિત સ્થાનમાં ચૈત્યાલય આદિના ક્રમ વડે કરીને અક્રમભક્ત વડે કરીને સારી રીતે અનુજ્ઞા મેળવીને હે ગૌતમ! મોટા પ્રબંધવડે કરીને સુપરિટ્યુટ, નિપુણ, અસંદિગ્ધ એવા સૂત્ર અને અર્થને અનેક પ્રકારે સાંભળીને અવધારણ કરવો. ઈત્યાદિ યાવતુ આ કહેવાતાં જે પંચમંગલ મહાશ્રુતસ્કંધનું વ્યાખ્યાન તેને મોટા પ્રબંધવડે કરીને અનંતગમ, પર્યાયથી સહિત સૂત્રથી જુદી થયેલી નિયુક્તિ, ભાષ્ય, ચૂર્ણિઓ આદિવડે કરીને જેવી રીતે અનંત જ્ઞાન, અનંત દર્શનને ધારણ કરવાવાળા તીર્થકરોએ વર્ણવ્યો છે એવી રીતે સંક્ષેપથી વખાણાતો હતો. (એટલે વર્ણન થતું હતું).
હવે અન્યથા એક વખતે કાલની પરિહાણિ આદિ દોષવડે કરીને તે નિર્યુક્તિ, ચૂર્ણિઓ વિચ્છિન્ન થઈ ગઈ. (૧૬)”
इओ वचंतेण कालसमएणं महिड्ढीपत्ते पयाणुसारी वयरसामी नाम दुवालसंगसुअहरे समुप्पण्णे, तेणेअं पंचमंगलमहासुअक्खंधस्स उद्धारो मूलसुत्तमझे लिहिओ, मूलसुत्तं पुण सुत्तत्ताए गणहरेहि, अत्थत्ताए पुण अरहंतेहिं भगवंतेहिं तित्थगरेहिं तिलोगपूइएहिं वीरजिणिंदेहिं पण्णविअंति, एस वुड्ढसंपयाओ (१७) एत्थ य जत्थ जं पयं पएणाणुलग्गं न संपज्जइ तत्थ तत्थ सुअहरेहिं कुलिहिअदोसो न दायब्वोत्ति, किंतु जो सो एअस्स अचिंतचिंतामणिकप्पभूयस्स महानिसीहसुअक्खंधस्स पुवायरिसो आसि तहिं चेव खंडाखंडीही उद्देहिआइएहिं हेऊहिं बहवे पत्तगा परिसडिआ, तहावि अचंतसुमहत्थाइसयंति इमं महानिसीहसुअखंधं कसिणपवयणस्स परमसारभूअं परं तत्तं महत्थंति कलिऊण पवयणवच्छल्लएणं बहुभवसत्तोवयारिअंति काउं तहा य आयहिअट्ठाए आयरियहरिभद्देणं तत्थायरिसे दिलै सवं समतीए सोहिऊणं लिहिअंति, अण्णेहिपि सिद्धसेणदिवायखुड्ढवाई
| SR No. | 022027 |
| Book Title | Kupaksha Kaushik Sahasra Kiran Aparnam Pravachan Pariksha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dharmsagar, Narendrasagarsuri, Munindrasagar, Mahabhadrasagar |
| Publisher | Shasankantakoddharsuri Jain Gyanmandir |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 502 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |