________________
[ ૧૫ ] જણાવેલ આક્ષેપ-વિક્ષેપ-પ્રતિકૂલાચરણ—કાનભંભેરણી આદિ અગ્નિપરીક્ષાઓમાંથી ઉત્તીર્ણ થવું પડેલ છે અને છતાંય શાસન પ્રતિનું અપૂર્વ આત્મખમીર વસાવી પ્રજ્ઞાબળે જે જે ટંકશાળી ગ્રંથોની રચના કરીને ખરતર-આંચલિક-દિગંબર-પૂનમીયા–ત્રણ થોયા આદિ કુમતવાદીઓને શાસ્ત્રના પાઠો આપવાપૂર્વક જાહેર રીતે ખોટા ઠરાવી તપાગચ્છનો વિજયધ્વજ ફરકાવ્યો હતો તેવા તે ટંકશાળી ગ્રંથોની પણ વિદ્યમાનતા ન રહેવા પામે, તેનો પ્રચાર પણ થવા ન પામે તે માટે વિદ્યમાન ગચ્છનાયકની કાનભંભેરણી કરીને તે પ્રતિસ્પર્ધી પૂજ્યોએ “જલશરણ કરાવવા, અપ્રમાણિક ઠરાવવા” આદિના પ્રયત્નો કરવામાં અને મહોઇ શ્રીને “કલેશકંકાસ વધારનારા, શાંતિ-સુલેહનો ભંગ કરનારા, ગચ્છબહાર થયેલા છે” ઇત્યાદિ પ્રચાર દ્વારા ઉતારી પાડવામાં કોઈ કમીના રાખી નથી તેમ તે વખતના ઈતિહાસથી પૂરવાર થાય છે. જે આગળ જણાવવામાં આવશે. ખરેખર-“શાસ્ત્રની, શાસનની, શુદ્ધ સામાચારીની કે સત્યની રક્ષા કરવા માટે કોઈ પુણ્યશાલી ખમીરવંત આત્મા તૈયાર થઈને તે તે કાર્યોની રક્ષા કરવા તત્પર થયેલો જાણીને પરગચ્છીઓ તો ઠીક, પણ સ્વગચ્છીય એવા પોતાના જ સમુદાયના સાધુ, સાધ્વીઓ તથા ભક્તગણ તરફથી કેવી રીતે તે આત્માને આક્રોશિત-અપમાનિત દશામાં મુકાવવું પડે છે?” તે પૂર્વ મહાપુરૂષો અને વર્તમાન શાસન રક્ષક મહાપુરૂષોના જીવનચરિત્રોના અભ્યાસથી સ્પષ્ટ જણાઈ જ આવે છે.
શાસન રક્ષા કાજે પોતાનું જીવન હોડમાં મૂકનાર તે પૂ. મહોપાધ્યાયશ્રી ધર્મસાગરજી મ.ના પ્રતિસ્પર્ધી ઉપાધ્યાયવર્ગમાંના પૂ. ઉપાધ્યાય શ્રી ભાવવિજયજી ગણિ, પૂ. ઉપાધ્યાય શ્રી વિનયવિજયજી ગણિ, પૂ. ઉપાધ્યાય શ્રી રત્નચંદ્રજીગણિ, પૂ. પં. શ્રી સિંહવિજયજી ગણિ, પૂ. મહો. શ્રી યશોવિજયજી ગણિ, કવિ શ્રી દર્શનવિજયજી, કવિ ઋષભદાસ આદિએ સત્યાસત્યની પરીક્ષા કરવા થોભાયા સિવાય પૂ. મહો. શ્રી ધર્મસાગરજી મહારાજને યેનકેન પ્રકારેણહીન કક્ષાના આત્મા તરીકે ગણાવવા માટે પોતપોતાના રચેલ સાહિત્યોમાં ભવભય રાખ્યા સિવાય ખોટો જ ઈતિહાસ ખડો કરવા કમર કસી હોય તેવું તે તે સાહિત્ય વાંચતા આજે પણ આપણને જણાઈ આવે તેમ છે. આત્માર્થી આત્માઓ પણ ઈર્ષ્યાઅસૂયા-અદેખાઈ-અસહિષ્ણુતા આદિના કારણે પોતાની પંડિતાઈનો કેવો દુરૂપયોગ કરવા પ્રેરાય છે તેનું આ પ્રત્યક્ષ દર્શત છે. આ બધી જ પરિસ્થિતિનું વિસ્તૃત વર્ણન, મારા તારકગુરૂદેવે સં. ૨૦૩૧માં બહાર પાડેલ “પ્રાચીન-અર્વાચીન ઈતિહાસોની સમીક્ષા ગ્રંથમાં તેમજ “કુમતાહિવિષજાંગુલી મંત્રતિમિરતરણિ' આદિ ગ્રંથોમાં જણાવેલ હોવાથી જિજ્ઞાસુઓએ તે ગ્રંથોનું મનન પૂર્વક વાંચન કરવું. અહિં તો ફક્ત મહો. શ્રી ધર્મસાગરજી મહારાજ આદિ ઉપર કેવું વીતાવવામાં આવેલ હતું અને તેમના રચેલા ગ્રંથોને પૂ. ગચ્છાધિપતિઓએ પણ કેવું આત્મખમીર વસાવીને જીવિતદાન આપ્યું હતું તેને લગતું જ આ અનુપૂર્તિમાં આલેખન કરવામાં આવે છે. તેવી જ રીતે (૧) પાંચ બોલનો પટ્ટક (૨) તરવાડામાં મહો. શ્રીએ આપેલ મિચ્છામિ દુક્કડ (૩) પૂ. મહો. શ્રીને સમુદાય બહાર જાહેર કર્યા (૪) બારબોલના પટ્ટક અંગે વિચારણા (૫) સર્વજ્ઞશતક ગ્રંથને અપ્રમાણિક ઠરાવ્યો (૬) પાંચ કુપાક્ષિકોને નિહ્નવો ગણાવ્યા અંગે મિચ્છામિ દુક્કડની વાત (૭) ૧૯૭૯નો ૪૨ સહીવાળો પટ્ટક (૮) પ્રવચનપરીક્ષા અંગેનું જુઠાણું (૯) માંડવગઢની હારને જીતમાં ખપાવતા દર્શન વિ.નું નાટક