Page Text
________________
100 +
કપક્ષકૌશિક સહસ્ત્રકિરણાનુવાદ
અમારે નિઃસ્પૃહતા સંમત નથી, અને એ વાત જો તને સંમત ન હોય તો તારે પણ કમંડલું-પીંછી આદિ છોડી દેવાનું થશે. હવે જો તું એમ કહેતો હોય કે “ટાઢ-તડકો-સહન કરવાને માટે વસ્ત્ર ત્યાગી દઈએ છીએ.” એમ જો કહેતો હોય તો ભલે તેના માટે વસ્ત્રનો ત્યાગ કરી દે. તેની કોઈ ના નથી. પરંતુ અવાચ્ય અવયવોને ઢાંકવા માટે તો વસ્ત્ર ધારણ કરવું જોઈએ. તેટલા માત્રનું ઉપયોગી વસ્ત્ર ધારણ કરવામાં શીતાદિને સહન કરવામાં અંતરાય નહિ થાય.
હવે પછી દિગંબર કહે છે કે “અને અમારું બ્રહ્મચર્યવ્રત અને ઘેર્યાદિને જણાવવાના વિશેષહેતુથી નગ્નવ્રત ધારણ કર્યું છે.” એમ જ કહેતો હોય તો લાવણ્ય આદિ ગુણોથી સહિત એવી સ્ત્રીઓની સાથે બેસવું એના આસન ઉપર બેસવું- સંવાસ કરવો શયન કરવું એ બધું તને યોગ્ય છે અને તેનું પણ એટલે બ્રહ્મચર્ય વૈર્ય આદિનું વિશેષથી કારણપણું થશે.
અને વળી નાના એવા તારે વેશ્યાદિ સ્ત્રીજન પાસે બેસવું ઉઠવું વગેરે વધારે ઠીક પડશે. કારણ કે ભાંડચેષ્ટાઓનું ત્યાં જ યુક્તપણું છે. નહિ કે કુળવંતી સ્ત્રીઓની વચમાં અવાચ્યઅંગને દેખાડતાં બેસવું કે રહેવું! એ લોકમાં યોગ્ય નથી. કારણ કે તેનાથી તારું અને તેનું લોકમાં અતિનિંદનીયપણું થાય છે.
વેશ્યાજનોની સાથે બેસવામાં બ્રહ્મવ્રતની ગુપ્તિનો ભંગ થાય.” એમ જો કહેતો હોય તો નવમા ગુણસ્થાનક સુધી વેદનો ઉદય નિયત છે. તીર્થ તો છટ્ટા-સાતમા ગુણસ્થાનકવર્તી સાધુને સ્વાધીન છે અને છઠ્ઠી-સાતમા ગુણઠાણાવાલા સાધુઓના નગ્નભાવમાં તેવા પ્રકારના સ્ત્રીઆદિના દર્શનવડે કરીને ઇન્દ્રિયની વિકૃતિ થવાનો સંભવ હોવાથી કેવી રીતે બ્રહ્મચર્યની ગુપ્તિની સ્થિતિ રહેશે? અથવા તો પ્રવચનનો ઉદ્દાહ કેમ નહિ થાય?
એ બધું આંખ મીંચીને ખાનગી રીતે ખુણામાં બેસીને વિચાર કરીને હે આર્ય! અનાર્યનું ચિન્ડ છોડી દે. વળી લોકભાષામાં જે અભાષ્ય લિંગ વિષયક છે તેને નીચ જાતિ પણ કયારેક ક્રોધ વિષયક કલેહ આદિ પ્રયોજન વિશેષમાં પ્રતિપક્ષની સામે અપ્રીતિના કારણવડે કરીને પાણીમાં ગોચર કરતો સાંભલ્યો છે. પરંતુ ઉક્ત કારણનો અભાવ હોવા છતાં પણ કુળવંતી એવી સ્ત્રીજનોને દૃષ્ટિ ગોચર કરતો તું જ ધીઠો દેખાય છે. એથી કરીને તારી કુવિકલ્પનાવડે કરીને સર્યું અને એ પ્રમાણે હોવા છતાં પણ તને વસ્ત્ર ધારણ કરવામાં રુચિ ન હોય તો તારી મોરપીંછીને જેમ રાખે છે તેમ પીંછાની ગૂંથેલી સાદડી બનાવીને અથવા તો તેવા પ્રકારની લાકડાની લંગોટ બનાવીને તારા સાગરિકને =લિંગને ગોપવી દેજે. સાગારિકને તો ઢાંકવું જ જોઈએ.
હવે જીવરક્ષાના હેતુભૂત એવું વસ્ત્ર, સંયમને ઉપકારક છે તે કેવી રીતે? તે જણાવે છે. ત્રાસ અને સ્થાવર જીવોની યતના વસ્ત્રવડે જ થાય છે. વસ્ત્રપદ ઉપલક્ષણ છે. તેથી કરીને વસ્ત્રનિષ્પન્ન એવા રજોહરણ આદિનો સ્વીકાર કરવો અને રજોહરણ આદિવડે કરીને ત્ર-સ્થાવર જંતુની રક્ષા થાય છે. તે આ પ્રમાણે, સૂવું-બેસવું આદિ ક્રિયા કરવાની ઇચ્છાવાળાએ શય્યા આદિમાં રહેલા કીડી-કંથ-આદિ જીવની રક્ષા માટેનું પ્રમાર્જન અવશ્ય કરવું જોઈએ.
અને એ પ્રમાર્જન ન કર્યું હોય તો તેમાં રહેલા અનેક ત્રસ જીવોનો ઘાત થાય છે એ વાત
| SR No. | 022027 |
| Book Title | Kupaksha Kaushik Sahasra Kiran Aparnam Pravachan Pariksha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dharmsagar, Narendrasagarsuri, Munindrasagar, Mahabhadrasagar |
| Publisher | Shasankantakoddharsuri Jain Gyanmandir |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 502 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |