________________
કુપક્ષકૌશિકસહસ્રકિરણાનુવાદ
तेसिं वंदणपमुहं, जिणवंदणसमफलंति णो भिन्नं । जिणपडिमावंदणमंजणखेवे सिलागेसा ॥६५॥
तह
સમવસરણમાં રહેલાં જે ત્રણ પ્રતિબિંબ છે તેને વંદનાદિ જે કરવું તે પ્રત્યક્ષ જિનેશ્વરના વંદનની સમાન ફળવાલું છે અને જિનેશ્વરને વંદન આદિનો જે અભિગ્રહ તે નિસ્તારરૂપ ફળવાલો છે. જે પ્રવચનમાં પ્રતીત જ છે. તેથી કરીને પ્રતિમાઓને વંદન કરવું તે ભિન્ન ફલવાળું નથી !
૬૨ -
અર્થાત્ જેવી રીતે સમવસરણમાં જિનપ્રતિબિંબને કરેલું વંદન ફલદાયી થાય છે તેવી રીતે જિનેશ્વરની પ્રતિમાનું વંદન પણ ફલદાયી છે. આ અંજન આંજવાની સળી બતાવી. | ગાથા-૯૫ ॥ આ સળી બતાવી તેથી શું પ્રાપ્ત થયું?
एएणमंजणेणं निरोअं चक्खु जस्स नो जायं । से कार्यबिंदुचक्खू उविक्खणिज्जं व दुस्सज्जं ॥६६॥
આ અંજન કરવાવડે કરીને પણ લોંકા વિશેષની આંખ નિરોગી ન થાય તો સમજી લેવું કે ‘તે અસાધ્ય કાચબિંદુનો રોગી છે' એમ જાણીને છોડી દેવો અથવા તો બહુપ્રયાસે કરીને આંખો નિરોગી થાય તેમ છે એમ માનવું. આ દુઃસાધ્ય ચક્ષુરોગની વિધિ પણ-લોંકામત નિરાકરણ વિશ્રામમાં અમે આગળ કહીશું || ગાથાર્થ-૯૬ ॥
एवं जुत्तिदिसाए, सम्मं अब्भसिअ तित्थआभासं ।
'
मुणिऊण तित्त्वसरणं, कुणंतु भव्वा हु भट्ठा ॥६७॥
એ પ્રમાણે પૂર્વે કહેલી યુક્તિદિશાવડે કરીને સમ્યક્ પ્રકારે અભ્યાસ કરવા પૂર્વક તીર્થાભાસ એવા કુપાક્ષિકોના વર્ગને જાણીને અને તેનો ત્યાગ કરીને હે ભવ્યો! મંગલને માટે તીર્થના શરણને સ્વીકારો ।। ૯૭ ।। તીર્થ સ્વરૂપનો ઉપસંહાંર કહે છે.
एवं तित्थसरूवं सम्मं मुणिऊण सुकयअब्भासो । विष्णू कुवक्खकोसिअसद्दनिरोहं सुहं कुणई ॥ ६८॥
પૂર્વે કહેલા પ્રકાર વડે કરીને તીર્થના સ્વરૂપને સમ્યક્ પ્રકારે જાણીને સુકૃતના અભ્યાસવાળા એવા પંડિત પુરુષે કુપક્ષરૂપી ઘુવડના શબ્દનો નિરોધ, સુખે કરીને જેવી રીતે થાય તેવી રીતે કરવો. ઘુવડનો શબ્દ મનુષ્યને અશુભને માટે થાય છે. એથી કરીને તેનો નિરોધ કરવો એ કલ્યાણને માટે છે. અને તે જ કારણથી તીર્થનું સ્વરૂપ નિરુપણ કર્યો છતે કુપક્ષરૂપી ઘૂવડ પણ નિરુદ્ધ શબ્દપ્રસરવાળો થાય છે. ।। ગાથા-૯૮ । હવે આ પહેલાં વિશ્રામનો ઉપસંહાર કરે છે.
