________________
૨૬
શતકસંદોહ ૧૧. લોકરવરૂપભાવના કટિ પર સ્થાપિત હસ્ત પ્રસારિત, પાદ પુરુષના જેવો જેહ, પદ્રવ્યાત્મક લોક અનાદિ, અનંત સ્થિતિ ધરનારો તેહ; ઉત્પત્તિવ્યય ધ્રૌવ્ય યુક્ત તે, ઊર્ધ્વ અધો ને મધ્ય ગણાય, લોકસ્વરૂપવિચાર કરતાં, ઉત્તમ જનને કેવલ થાય. ૪૭
૧૨. બોધિદુર્લભભાવના પ્રથમ નિગોદ પછી સ્થાવરતા, ત્રસતા પંચેદ્રિયતા હોય, મનુષ્યપણું પામીને ધર્મશ્રવણથી, સમક્તિ પામે કોય; સુરમણિ સુરઘટ સુરતરુ મહિમા, એની પાસે અલ્પ ગણાય, બોધિરત્નની દુર્લભતા તે, એક જીભથી કેમ કહાય.
મૈત્રીભાવના. હિતચિંતનથી સર્વ સત્ત્વની સાથે ચેતન મૈત્રી જોડ, વૈર વિરોધ ખમાવી દઈને, ઈર્ષ્યા અન્ધાપાને છોડ; માતપિતાને બધુરૂપે, સર્વ જીવ સંસારે હોય, ષભાવના વિણ આ જગમાં, સબળો શત્રુ છે નહિ કોય. ૪૯
પ્રમોદભાવના જીલ્ડા ડાહી થઈને ગુણીને, ગુણનું પ્રેમે કરજે ગાન, અન્ય કીતિને સાંભળવાને, સજ્જ થજો તે બન્ને કાન; પ્રૌઢ લક્ષ્મી બીજાની નિરખી, નેત્રો તુમ નવ ધરશો રોષ, પ્રમોદભાવના ભાવિત થાશો, તો મુજને તુમથી સંતોષ. ૫૦
કરૂણાભાવના. જન્મ જરા મૃત્યુનાં દુઃખો, અહર્નિશ સહેતું વિશ્વ જણાય, તન ધન વનિતા વ્યાધિની, ચિંતામાં સારો જન્મ ગમાય; શ્રીવીતરાગ વચન પ્રવહણનો, આશ્રય જો જનથી ય કરાય, તે દુઃખસાગર પાર જઈને, મુક્તિપુરીમાં સૌખ્ય પમાય. ૫૧
