________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandi
उचराध्यपरखमा ॥१२७९॥
थयेला होय छे. ज्यारे कोइने सर्प डंसे अने कोइ विषवैद्यन्गारुडी मंत्रबादी पांसे जाय त्यारे ते वादी अग्नि प्रज्वलित करीने मंत्रथी
का भाषांवर सर्पनुं आकर्षण करेले ते बख्ते जो ते करडनार सर्प मंधन कुलोत्पन्न होय तो पोतानु विष पार्छ खेंचीलीये कारणके जो विष चूसी नT OR लीये तो बादी तेने अग्निमां फेके; ए भयथी विष पार्छ आकर्षीलीये पण जो तेसर्प अगंधन फुलोत्पन्न होय तो अमिज्वाळामा फेंका | कबुल करे पण पोते वमन करेलु विष सर्वथा पार्छ न चूसे. तेमज हे स्थनेमे ! आपण बन्नेये वमन करेला भोगोनी हवे फरी वांछना नज कराय, माटे तुं हवे संयम चारित्रम्नेविषये निभृतनिश्चल रहीने साधुमागने विषये विचर.॥४४॥
भू-जहसं काहिसि भावं । जा जा दिच्छसि नारीओ ॥ वायाविद्धोव्व हठो । अभिप्पा भविस्मसि ॥४५॥ । व्या-हे मुने ! यदि त्वं भावं भोगाभिलाष करिष्यसि, यां यां नारी द्रक्ष्यसि, अर्थायां यां सुरूपां नारी |दृष्ट्वा भोगाभिलाषं करिष्यसि, तदा त्वमस्थिरात्माऽस्थिरचित्तो भविष्यसि क इव ? वातावितो हठ इव. हठो वनस्पतिविशेषः शेवालः, यथा पानीयोपरि शेवालो वातेन प्रेरितोऽस्थिरो भवति, तथा स्वमप्यतिरूपवती कामिनी
हा कामाभिलाषी सनस्थिरचित्तो भविष्यसि.॥४५॥ | अर्थ:-हेमने ! जो कदाच तुं भाव-भोगाभिलाष करीश अने जे जे नारीने देखीश, अर्थात् जे जे सुरुप स्त्रीने जोइ भोगा
मिलाप करीश त्यारे तुं अस्थिरात्मा अस्थिर चित्त बनीश. केनी पेठे १ वाताविहठनी पेठे, एटले हठ-पाणी उपरनो शेवाळ जेम | पवनयी प्रेरित थतां अस्थिर थायछे तेम तुं पण कोइ अतिरूपवती कामिनीने जोइने कामाभिलाषथी अस्थिरचित्त थइश. ॥ ४५ ॥3 | मू०-गोचालो भंडपालो वा । जहा तहव्वनिस्सरो ॥ एवं अणिस्सरो तंपि । सामन्नस्स भविस्ससि.॥४६॥
ॐ
+
+
For Private and Personal Use Only
