________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobarth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
उत्तराध्यपन सूत्रम्
|भाषांतर २६ अध्ययन८
॥४३४॥
॥४३४॥
र्णमासद्वयार्थ निर्गतस्यापि मम कोट्यापि तुष्टिर्न जातेति धिगिमां तृष्णामिति विचार्य स्वमस्तके लोचं कृतवान्, शासनदेवतया तस्य रजोहरणादिलिंगमर्पितं, कपिलो द्रव्यभावाभ्यां यतिर्भूत्वा राज्ञः पुरः समागतः, राज्ञा भणित, त्वया विचारितं किं? स आह
कपिले त्यां जइने विचार शिरु कर्यो. 'जो हुँ बे माषा सोनुं मने जे शेठीया पासेथी मळवार्नु हतुं तेटलं सुवर्ण आ राजा पासेथी मागु तो तेटलामांथी तो ए दासीने माटे मात्र एकाद साडी जेवू बनी शके, कंद आभरणादिक न थाय. त्यारे एक हजार सुवर्ण मागुतो पण घरेणां पूरा न थाय, त्यारे हुँ एक लक्ष मागु ता मारे माटे जातीला घोडा, हाथी, उत्तम रथ, इत्यादि वैभव | सामग्री पूरी न थइ शके त्यारे तो एक कोटि मागुं. आम उपराउपर विचार करतां तेना अतःकरणमा संवेग उदभव्यो. 'अरे हुये मापा सुवर्ण माटे' नीकळ्यो तेने आटेणे राजा मोदे माग्यु देवा तत्पर थया त्यां एक कोटि द्रव्यथी पण संतोप थतो नथी. माटे आ | तृष्णाने धिक्कार छे.' आ विचारी पोताना मस्तके पोते लोच कर्यो, शासन देवताए तेने रजोहरणादिक लिंग-चिन्ह आप्या एटले कपिल तो द्रव्य तथा भाव वेय प्रकारथी यति साधु थइने राजानो आगळ आवी उभा. राजा बोल्या 'केम, तमे विचारी लाधु?' त्यारे कपिल कहे छे केजहा लाहो तहा लोहो । लाहा लाहो विवढई । दोमासकणयकजं ! कोडिएवि न निट्टियं ॥१॥ इति विचार्याहं त्यक्ततृष्णः संयमी जातः, राज्ञोक्तं कोटिमपि तवाहं ददामि, तेनोक्तं सर्वोऽपि परिग्रहो मया
मारवासाचDCDD-
المقالاته للكالفنالهالشتالها الهالات الفاليها لا
For Private and Personal Use Only
