Gnatadharmkathanga Sutram Part 02

SR No.: 020353
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanahaiyalalji Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
Publication Year: 1963
Total Pages: 845
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & agam_gyatadharmkatha
File Size: 24 MB

Page 518

www. kobatirth.org
ફર
श्राताधर्मकथासूत्रे
एवं खलु वयं जितशत्रु ममुखाणां षण्णां राज्ञां दूता: ' जमगसमगं' युगपत् = एकस्मिन् काल एव, यत्रैव मिथिला यावत् ata rear स्वेषां स्वेषां राज्ञां वचनानि निवेदितवन्तः, तदा स कुम्भकः शीघ्रं क्रोधाविष्टः सन् 'न दास्याम्यहं मल्ली ' मित्युक्त्वाऽस्मान सत्कृत्यासंमान्य, अपद्वारेण 'निच्छुभावे ' निःसा रयति = निष्कासयति स्मेत्यर्थः । तत = तस्माद् न ददाति हे स्वामिन्! कुम्भको मल्ली विदेर राजवरकन्याम् इत्युक्त्वा पडपि दूताः स्वेषां स्वेवां राज्ञामेतमुक्तमर्थ निवेदयन्ति कथयन्तिस्म ।
(उवागच्छिता करयलपरि० एवं वयासी) वहां आकर उन्होंने उन्हें दोनों हाथों की अंजलि बनाकर नमस्कार किया ( एवं खलु सामी ! अम्हें जियसत्तू पामोक्खाणं छण्हं राईण दूया जमगसमगं चेव जेणेव मिहिला जाव अवद्दारेण निच्छुभावेइ ) हे स्वामिन्! हम सब जितशत्रु प्रमुख छहों राजाओं के दूत एक ही समय जहां मिथिला नगरी थी - वहां पहुँचे वहां पहुँचकर कुंभक राजा के दर्शनार्थ उनके राजमहल में गये वहां जाकर हमलोगों ने सविनय अपने २ राजाओं के वक्तव्य उन्हें कहकर सुनाये सुनते ही वे कुंभक राजा क्रोध से भर गये और कहने लगे-हम अपनी पुत्री मल्ली कुमारी किसी को नहीं देंगे ऐसा कहते हुए उन्हों ने बाद में हमलोगों को असत्कृत एवं असंमानित कर अपने महल से उसके पिछले छोटे से दरवाजे से बाहिर निकलवा दिया।
( उवागच्छता करयल परि०" एवं क्यासी) त्यां भावीने तेमले माने હાથેાની અજલી મતાવીને નમન કર્યાં.
( एवं खलु सामी ! अम्हे जियसत्तू पामोक्खाणं छण्हं राईणं या जमगसमगं चेत्र जेणेव मिहिला जाव अवहारेणं निच्छुभावेइ )
અને કહ્યું હું સ્વામિન્! અમે બધા જિતશત્રુ પ્રમુખ છએ છ રાજાઓના તે એક જ સમયમાં જ્યાં મિથિલા નગરી હતી ત્યાં પહેાંચ્યા, ત્યાં પહોં ચીને કુંભકરાજાના દર્શન માટે અમે રાજમહેલમાં ગયા. ત્યાં પહોંચીને અમે લેાકેાએ વિનયની સાથે પાતપેાતાના રાજાને સ ંદેશ તેમને કહી સ`ભળાવ્યેા. કુંભકરાજા તે સ ંદેશાઓને સાંભળતાં જ ગુસ્સે થઇ ગયા અને કહેવા લાગ્યા કે હું મારી પુત્રી મલ્ટીકુમારી કોઈને ય આપીશ નહિ. આમ કહેતાં તેમણે અમને અસત્કૃત તેમજ અસ'માનિત કરીને પેાતાના મહેલના પાછળના નાના બારણાંથી બહાર કાઢી મૂક્યા.