________________
. १२०
अभिधानचिन्तामणौ- ..
आनद्धं मुरजादिकम् । आनयते स्म आनद्धम् , अवनद्धं च; आदिशब्दाद् दर्दरकरटादि ॥ १॥
वीणा पुनर्घोषवती विपञ्ची कण्ठकूणिका ॥ २०१॥
वल्लकी
वेति प्रजायते खरोऽस्यां वीणा " घृवीह्वा-” ॥ ( उणा-१८३)॥ इति । किद् णः ॥ १॥ घोषोऽम्त्यस्यां घोषवती ॥ २ ॥ विपञ्चयति विस्तारयति खरान् विपश्ची ॥ ३ ॥ कण्ठं कूणयते कण्ठकूणिका ॥ ४ ॥ २०१॥ वल्लते खरोऽस्यां वल्लकी “ दृकृन-" ॥ ( उणा-२७) ॥ इत्यकः ॥ ५ ॥
साऽथ तन्त्रीभिः सप्तभिः परिवादिनी । खरान् परिस्फुटं वदत्येवंशीला परिवादिनी ॥१॥ . शिवस्य वीणाऽनालम्बी न आलम्बते अनालम्बी ॥१॥
सरस्वत्यास्तु कच्छपी ॥ २०२ ॥ कच्छपसदृशत्वात् कच्छपी ॥ १॥ २०२॥ ..
नारदस्य तु महती महत्त्वाद् महती ॥१॥
गणानां तु प्रभावती। प्रभाऽस्त्यस्यां प्रभावती ॥१॥
विश्वावसोस्तु बृहती बृहत्त्वात् बृहती ॥ १ ॥
तुम्बुरोस्तु कलावती ॥ २०३ ॥ कलाऽस्त्यस्यां कलावती ॥ १ ॥ २० ॥
चण्डालानां तु कटोलवीणा चाण्डालिका च सा । कट्यते तन्त्रीभिरात्रियते कटोलः “ कटिपटि." ॥ ( उणा-४९३) ॥ इत्योलः, कटोलाख्या वीणा कटोलवीणा ॥ १॥ चण्डालैः कृता चाण्डालिका " कु. लालादेरकञ् ” ॥ ६।३।१९४ ॥ इत्यकम् ।। २ ॥
शेषश्चात्रचण्डालानां तु वलकी।