________________
२ देवकाण्डः ।
अवाच्यं स्यादनक्षरम् ॥ १८० ॥
विरोधे नञ् ॥ १ ॥ २ ॥ १८० ॥
अम्बूकृतं सधूत्कारे
अनम्बुनो अम्बुनः करणं अम्बूकृतम्, सथूत्कारं सनिष्ठेवम् ॥ १ ॥ निरस्तं त्वरयोदितम् ।
११३
निरस्यते स्म निरस्तम् ॥ १ ॥ आम्रेडितं द्विविरुक्तं
आम्रेड्यते स्म आम्रेडितम्, द्वौ वारौ द्विः, त्रीन् वारान् त्रिः ॥ १ ॥ अबद्धं तु निरर्थकम् ॥ १८१ ॥
अबद्धं असंबद्धं, दशदाडिमादिवाक्यं समुदायार्थशून्यम् ॥ १ ॥ १८१ ॥ पृष्ठमांसादनं तद् यत् परोक्षे दोषकीर्तनम् ।
पराक्षे अप्रत्यक्षे दोषाणां कीर्तनं यत्, तत् पृष्टमांसस्यादनमिव पृष्टमांसादनम् ॥ १ ॥
मिथ्याऽभियोगोऽभ्याख्यानं
मिथ्याऽभियोगोऽसत्याक्षेपः, अभ्याख्यायत अभ्याख्यानम् ॥ १ ॥ संगतं हृदयङ्गमम् || १८२ ॥
""
11
संगच्छते स्म संगतम् ॥ १ ॥ हृदयं गच्छति हृदयङ्गमम् “नाम्नो गमः -' |५|१|१३१ ॥ इति खः ॥ २ ॥ १८२ ॥
परुषं निष्ठुरं रूक्षं विक्रुष्टं
पृणाति पूरयति परं कोपेनेति परुषम् " ऋपृनहि " ॥ (उणा - ५५७ ) ॥ इत्युषः ॥ १ ॥ निशिते तिष्ठति निष्ठुरं " श्वशुरकुकुन्दुर - " ॥ ( उणा - ४२६ ) ॥ इत्युरान्तो निपात्यते ॥ २ ॥ रूक्षयति रूक्षम् ॥ ३ ॥ विकुश्यते विष्टम् ॥ ४ ॥
. अथ घोषणा । उच्चैर्घुष्टं
घोष घोषणा “णिवेत्त्यास - " |५|३|१११ ॥ इति अनः ॥ १ ॥ उच्चैस्तरं यथा भवति घोषणं घुष्टं “घुषेरविशब्दे " ||४|४|६८ ॥ इति नेट् ॥ २ ॥
वर्णनेडा स्तवः स्तोत्रं स्तुतिर्नुतिः ॥ श्लाघा प्रशंसाऽर्थवादः
१८३ ॥
