________________
२१२
दुर्दष
दुरुवाहर दुरुदाहर वि० मुश्केलीथी उच्चाराय तेवू दुरुद्वह वि० ऊंचकी न शकाय तेवू दुरुपसद, दुरुपस्थान वि० पासे न जई शकाय तेवू
तिवू दुरूह वि० मुश्केलीथी तर्क करी शकाय दुरोदर पुं० जुगारी (२) पासानी
पेटी (३) होड (४) न० जुगार दुर्ग वि० दुर्गम (२) दुर्जेय (३) दुष्प्राप
(४) खोटे मार्गे वळेलुं (५) पुं०, न० किल्लो (६) दुर्गम मार्ग (७) संकट; विपत्ति (८)पु० गूगळ दुर्गत वि० कमनसीब (२) खराब अवस्थाने पामेलं, मुश्केलीमां आवी पडेल (३) दरिद्र ; कंगाळ दुर्गति स्त्री० दुर्दशा (२) दुःखदारिद्रय दुर्गम वि० मश्केलीथी जई शकाय एवं (२) दुष्प्राप (३)दुर्बोध; दुर्जेय (४) न० दुर्गम स्थान [खराब गंध दुर्गध वि० खराब गंधवाळं (२) पुं० दुर्गा स्त्री० पार्वती दुर्गानवमी स्त्री० कार्तिक सुद नोम दुर्गणित वि० बराबर अभ्यास न करेलं दुर्ग्रह वि० दुःसाध्य; दुष्प्राप (२) मश्केलीथी जिताय तेवू (३) दुर्गम; दुर्बोध (४) पुं० हठ; जीद; धून । दुर्जन वि० दुष्ट ; शठ (२) पुं० दुष्ट
माणस; शठ दुर्जय वि० अजेय; अजित दुर्जर वि० हमेशां जुवान रहेनारुं (२) पची न शके तेवू (३) भोगवी न शकाय तेवू दुर्जात वि० खराब कुळमां जन्मेलं; नीच (२) खराब स्वभावमुं; दुष्ट (३) दुःखी; कंगाळ (४) खोटुं;
जूळू (५) न० संकट ; विपत्ति ; दुर्भाग्य दुर्जाति वि० खराब -दुष्ट स्वभावनुं
(२) स्त्री० कमनसीबी दुर्जेय वि० मुश्केलीथी जाणी शकाय एवं
दुर्णीत वि० असभ्य ; अशिष्ट ; धृष्ट (२)
न० दुश्चरित्र ; दुराचरण दुर्दम, दुर्वमन, दुर्दम्य वि० दमन करवू ___ मुश्केल ; वश – ताबे करवं मुश्केल दुर्दर्श वि० मुश्केलीथी जोई शकाय एवं
(२) आंजी नाखे तेवू दुर्दर्शन वि० कदरू' दुर्दशा स्त्री० खराब - माठी दशा दुर्दात वि० दमन न थई शके तेवू (२)
गर्विष्ठ; तुमाखीवाळ दुदिन न० खराब दिवस (२) वादळां के वरसादना तोफानवाळो दिवस (३) वरसाद (कोई पण वस्तुनो) (४)गाढ अंधकार
[दिवस दुर्दिवस पुं० अंधारियो के वरसादवाळो दुर्दश वि० जोवू न गमे तेवू (२)
मुश्केलीथी जोई शकाय ते, दुर्दैव न० दुर्भाग्य ; कमनसीब दुर्धर वि० निवारी - रोकी न शकाय तेवू (२) असह्य (३) मुश्केलीथी सिद्ध करी शकाय तेवू (४) मुश्केलीथी याद करी शकाय तेवं दुर्घर्ष वि० हुमलो न थई शके तेवू (२) पासे न जई शकाय तेवू (३) भयंकर (४) तुमाखीभर्यु [उद्धतपणुं दुर्नय पुं० खराब नीति (२) अनीति (३) दुनिग्रह वि० निग्रह न करी शकाय तेवं दुनिमित वि० बेदरकारीथी फावे तेम
जमीन उपर मूकेलं - नाखेलु दुनिमित्त न० भावी अनिष्ट सूचवनाएं खराब निमित्त (२) खोटु बहानुं दुनिवार, दुनिवार्य वि. निवारण न थई शके तेवू
[कमनसीब दुर्नीत न० दुष्ट वर्तन; दुराचरण (२) दुर्नीति स्त्री० अव्यवस्था; अंधेर दुय॑स्त वि० खराब रीते गोठवेलु दुर्बल वि० निर्बळ ; अशक्त दुर्बुद्धि, दुर्बुध वि० दुष्ट (२) मूर्ख
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org