________________
देसीसहसंगहे
[एलअथ एकारादयो यक्षरादिक्रमेण प्रस्तूयन्ते-- ऋवर्ण-लवर्णयोः प्राकृते प्रयोगाभावात्
एलो कुसले, एको णेहपरे, चंदणम्मि एकगं ।
एत्तोप्पं एयप्पहुदि य, पविसंतम्मि एमाणो॥१४४॥ एलो कुशलः ।
एमाणो प्रविशन् । एको स्नेहपरः । एकंग चन्दनम् । एत्तोप्पं एतत्प्रभृति-इत्यर्थः । यस्तु "एत्तोप्पं एदहमेत्त" [ ] इति व्याचष्टे सः अभिमानचिह्नसूत्रं विवृण्वन् तदभिप्रायं नावबुध्यते । यतो देश्यन्तरेष्वपि 'एत्तोप्पं एयप्पहुदि' एतावदेव दृश्यते । उदाहृतं . च अभिमानचिह्नेनैव स्ववृत्तौ यथा"दियहं थुडुंकियमुही जूरइ अहए
तुमं वहू दियर !। अम्हं सह कोयदि एत्तोप्पं मा
करिज्जासु" [ ] इति । यथा
एमाणमयणबाणोट्ठिए जरे तीइ तुज्झ एकाए ।
एत्तोप्पं एलाणं एकंगरसो वि णाहिमओ ॥१०९॥. अत्र च
एत्ताहे-इदानीम् । एदह-इयत् । एक्कारो-अयस्कारः । एते शब्दानुशासने साधिता इति नोक्ताः ॥१४४॥
एक्कम अनोन्ने, एक्कनडो तह य कहयम्मि । सा एमिणिया जीए मुत्तेण पमिज्जए अंग ॥१४५॥ १ अहरे तु भांडा. मु. पाठान्तर. । २ कायंदी ए° पा. ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org