________________
33८
દેશી શબ્દત ગ્રહ
मायंदी-प्रवजित थयेलो धोळां कपडां । माइलि । मृदु-नरम अथवा ढील पहेरनारी परिवाजिका-तापसी. | माउन्छ ।
माभाई-अभयदान-'न बोओ' एम माइंदा-आमळी- आमळांनुं झाड
कहेवु. ___ 'माभाई' सहनी नलना अथवा 'माभीसिअ' भेटले અભયદાન–ડરો નહીં એમ કહેવું એવા અર્થવાળા મામીણ શબ્દને પણ અહીં સમજી લેવો
मृदु शयन माउक्क श४ व्यामा साधेस छे. [८।२।२] ઉદાહરણગાથા–
किं माइंदवतेन कुरुष्व मरणभयमाइलिमनसाम् । माभाई माउच्छो ! इति मायदी उपदिशति ॥ ४७४ ॥
ઢીલા માણસ ! જેએ મરણના ભયને લીધે ઢીલા મનવાળા છેમરણના ભયથી ઢીલા થઈ ગયા છે તેમને આંબળાનું વ્રત લેવાથી શે કાયદે (એમ સમજીને) ધળાં કપડાંવાળી પરિવાજિકા તવા ઢીલા માણસને અભયદાનના વ્રતને ઉપદેશ કરે છે.
मालूरो च कपित्थे, माहिलो महिषीपाले ।
श्मश्रुणि मासुरी, माणिअं अनुभूते, माहुरं शाके ॥५९२॥ मालूर --- कोठानु झाड अथवा कोठार्नु । मासुरी --- डाढोमुंक
फळ.
माणिअ-माणवु-अनुभववु-मानित. माहिल-अशोनो पाळनार
माहुर-विशेष प्रकारनु शाक, मधुर शाक अथवा मथुरामां थतुं कोई
शाक
ઉદાહરણગાથા—
किं स्वपिषि सुरतसमये माणिअमालूर-माहुरयभोज्यः । तस्मात् माहिल ! तव मुखे किम् उद्गता मासुरी एषा ? ॥४७५॥
કઠા અને માઠુર નામના શાક રૂપ ભેજ્ય પદાર્થોને જેણે માણેલાં છે–અનુભવેલાં છે એ તું સુરતને સમયે-રતિકીડાને સમયે-કેમ સૂએ છે- ઘ છે! ઊંઘે છે તેથી એમ પુછવાનું મન થાય છે કે હે ભેંસને પાળનારા ! શું તારા મોં ઉપર આ દાઢીમૂછ ઊગેલ છે ?
अम्बायां मादलिया, शिशिरसमीरे माहिवाओ च। . माअलिआ मातृष्वसरि , मारिलग्गा च कुत्सितिका ॥५९३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
