Kathakosha Prakarana

SR No.: 016066
Original Sutra Author: Jineshwarsuri
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai
Publication Year: 1949
Total Pages: 364
Language: Sanskrit
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 11 MB

Page 251

श्रीजिनेश्वरसूरिकृत-कथाकोशप्रकरणे
१३. मूलदेवकथानकम् ।
_ratnar at नाम नयरी । तत्थ य' अयलो नाम इब्भदारगो परिवसइ । मूलदेवो य धुत्तो । सो य' इवियक्खणो सुरूवो कामिणी हिययदइओ । किं तु तस्स वराडिया वि गंठिम्मि न पाविज्जइ । तत्थ य उज्जेणीए देवदत्ता नाम गणिया सयलगणियापहाणा, लद्धजयपडागा परिवसइ । सा अ य मूलदेवस्स रत्ता । अचलो देवदत्ताए गेहे एइ । सो य महद्धणी । देवदत्ता तं न आढाइ । तओ बाइया देवदत्तं भणइ - पुत्ति ! वेसाओ केरिसीओ होंति :
10
15
20
७२
25
जो देइ धणं तं उवचरंति न उ रूवजोव्वणगुणड्डुं । पुत्ति ! घणाओ विलासा सव्वे विहु संपयट्टंति ॥ किं काही ही कुलो किं वा थेरो विरूवलायन्नो । किं वा रइयवियड्डो खणमेतं पुत्ति सेवेत्ता ॥ आलत्तयं व निप्पीलिऊण गहिऊण अत्थसारं से । मुच्चर खणंतरेणं अण्णो रइसुंदरी एही ॥
गोयि जाण पई सुरूवनवजोव्वणो वियड्डो वा । चिंता जुंजइ तासिं इमा उ न उ वेसियजणम्मि ॥ विरूओं वि भयइ जइ अत्थकारणे पुति ! किंचि कालं तु । अयलो पुण सुरसुंदरतुल्लो घणउ व्व विहवेण ॥ टोट्टरडिओ' अणज्जो जूयारो रइगुणेसु अवियड्डो । काणकवड्डियर हिओ न पुति ! सो होइ भइयव्वो ।
देवदत्ताए भणियं -
मा मा जंप अम्मो अइकडुयं मूलदेवसारिच्छो । अन्नो वि को वि लोए किं लब्भइ पुण्णहीणेहिं ॥
भणियं बाइयाए -
हा हा हयासि मुद्धे ! वेसा तुह सणिहा कहिं दिट्ठा | अवियड्डो वि धणड्डो पूरे मणोरहे भग्गे ॥ अविडो धणवंतो सुहं पयारित घेप्पइ धणं से । पच्छा घणेण सुंदरि ! कीरंति जहच्छियविलासा || पिहुलनियंबा खामोयरीओ गुरुसिहिणभरनयंगीओ । धणरहिया वेसाओ दम्मङ्कं लिंति भाडीए ॥ ताण तुमं लट्ठ ण सि जं लहसि कंचणसहस्सं । आडंबराणि भग्गे लहंति वेसा ण भाडीओ ॥ उन्नयगरुयपओहरपिहुलनियंबाओ तणुयमज्झाओ । अयलस्स भारियाओ ताओ मोत्तूण तं भयइ || जासं पाय निबद्धा नऽग्धसि भागं पि चरणरेणूणं । निल्लज्जिमा हु नूणं अविसिस्सइ वेसियजणम्मि ॥ कुलमहिलाओ सलज्जा पइणो वि निगूहयंति अंगाई । विवरीयरयाइ कुओ न तं विणा चिचहरणीओ ॥ तापुति ! अवहिया इह होउं अवहरसु माणसं तस्स । पच्छा अवहियसारं मुंचसु आलत्तयं व तयं ॥
विड्या पुण दोह वि समा । भणियं देवदत्ताए -
आ माइ किं भणामो तोलिज्जइ मूलदेवो जं तीए । जीए तुलाए अयलो दडविहो किं थ भणियव्वं ॥ भणियं बाइयाए
सेहि णे विसेसं वच्छे ! एयाण दोन्ह पुरिसाण । दंसेमि भणइ इयरी वीसत्था भवसु ता अम्मो ॥ पेसिया दासी अयलस्स समीवे - देवदत्ता इक्खुं भक्खिउमिच्छइ । तेण वि भणियं - आगच्छइ । तओ सगडं भरेता समूलडालस्स पेसियं अयलेण । हसंती देवदत्ता भगइ - पेच्छ पेच्छ अम्मो, विय30 ड्डिमा अयलस्स । किमहं हत्थिणी जेग एवं पेसिज्जइ । भणियं बाइया ए- मा मा एवं भण । एयाणि अग्गाणि गावीए चारी भविस्सइ, गंडयाणि पुण दियहं पि परियणो खायइ । किं ते असुंदरं जायं ?' | देवदत्ताए भणियं - 'पेच्छ अम्मो विसेसं' । पेसिया मूलदेवस्स समीवे दासी । जूयप्फरोव विट्ठो
1 A तत्येव । 2 A सो विरइयवि । 3B गठिं । 4A गुणं वा । 5 A तोट्टरडिओ । 6 B भजसि ।
[ 99 गाथा
-
-