________________
કવિતાભક્તિ
૧૧
રચનાએની સરળતામાં સૂક્ષ્મતાના ઝમકારા જોવા મળે છે. જીવનને જોવાના અને જીવનને જીવવાના વ્યવહારધી, પ્રાથનાધી, ચિ'તનધી મેધ શ્રી ધીરજલાલભાઈની કવિતામાં જાણે પરમા ભાવે પ્રગટા છે.
એમની જ એક પ`ક્તિ છે :
66
નિજ સ્થાને રહીને નીરુખા રે તે પાણીડાં અપર પાર.
જીવનમાં નિજ સ્થાન શેાધવુ એ જ મુશ્કેલ કામ છે. સ્થાન તા મળી જાય, પશુ નિજ સ્થાન મળવુ′ સહેલ' નથી. નિજસ્થાન મળ્યા પછી બધી તરસ મટી જાય છે, તદાકાર થઈ જવાય છે. આ નિજસ્થાન તપ, ભક્તિ અને જ્ઞાનથી મળે છે. ખીરજલાલભાઈની કવિતામાં આવા જ્ઞાનાનંદ પણ ઝગારા મારે છે.
પોતાની કવિતાના ગગનમાં પાંખેા પસારીને તેમણે ઉડ્ડયન કર્યુ છે. જેટલી ઊંચાઇએ પહેાંચી શકાય તેટલી ઊ'ચાઇને તેએ આખી ગયા છે. ઊંચાઇને આંખવાની લગની પણ એક સાધકની કવિતા છે. શ્રી ધીરજલાલ ટાકરશી શાહની કાવ્ય રચનાઓમાં સાધક અને આધક તત્ત્વના સમન્વય છે.
દિવ્ય રેવા
આવે છે પુર યૌવને મલકતી શ્યામા મનહારિણી, ગાતી ગીત રસાલ નૃત્ય કરતી દિવ્ય દ્યુતિધારિણી; ભેદી ભીષણ કાનને ગિરિ ગુહા વેગે અતિ હુ· ભણી, ફીધી વાત કહાય ના મુજ થકી આ દિવ્ય રેવા તણી.
—ધી.
