Page Text
________________
ચોગથી થતી લબ્ધિઓ,
દુનિયાના માયિક વિષયથી વિરક્ત થઈમેક્ષફળ આપનાર તપશ્ચર્યાદિ જેણે અંગીકાર કરી છે, તેણેજ આવા ક્ષણભંગુર શરીરને પણું સાર્થક કર્યું છે. સંસારરૂપ દુધવાળી એક ખાડ છે કે જે શૃંગાર રસરૂપ કીચડથી ભરપુર છે. તેની અંદર હું જાણતાં છતાં પણું શુકરની માફક સુખ માની રહ્યો છું. મને ધિક્કાર થાઓ કે સાઠ હજાર વર્ષ પર્યત આ ધરાતલ ઉપર ભમી ભમી આ એક છેડા વખતના જીવન માટે મહાન અકાર્યો મારાથી બન્યાં છે. ધન્ય છે મારા બાહુબલિ આદિ વીર બધુઓને કે જેમણે તૃણની માફક રાજ્યભારાદિ ઉપાધિને ત્યાગ કરી પિતાજી રૂષભદેવ પ્રભુને શરણે રહી, પરિપૂર્ણ જ્ઞાન મેળવી, મોક્ષ સુખ સુપ્રાપ્ત કર્યું છે. ખરે તે પિતાના તેજ સુપુત્રો છે, કે જેઓ તેમને માર્ગે ચાલનાર થયા છે. હું ખરેખર સુપુત્ર નહિ, નહિંતર પિતાજી પણ મારી ઉપેક્ષા શા માટે કરે? જેમ નવાણું ભાઈઓને શરણે રાખ્યા તેમ મને શા માટે ન રાખે ? અથવા તેમને શું દેષ છે? જીવે પિતપોતાના કર્મોથી જ સુખી, દુખી, માનનીય અને અમાનનીય થાય છે. સંસાર રૂપ કુવામાં પડતા પ્રાણુઓને બચાવ માતા, બેન, ભાઈ કે સ્ત્રી કોઈ પણ કરી શકતું નથી, આવું મહાન સ્વતંત્ર રાજ્ય તે ચલાચલ છે, યવન પણ પતિત થવાનું જ. લક્ષ્મી પણ
જ્યાં ચંચળ, અહા! ત્યાં સુખ તે કયાંથીજ હાય ! સુખની આશા ક્યાંથી રાખી શકાય? હું કેઈનું રક્ષણ કરી શકું તેમ નથી જ. કારણ કર્મોથી બધાએલ અને સસારથી ઘેરાએલ છું. ત્યારે આ બીજાઓ મારી સાથના સ સારી છે તેઓ પણ મારું રક્ષણ કેમ કરી શકશે? કારણ એક સરખાજ રેગવાળા અમે છીએ, વળી તેઓનાં કર્મો અને મારા કર્મો પણ જુદાંજ આ પણ એક સબળ કારણ છે કે આંધળે આંધળાને દેરી ઠેકાણસર પહોંચાડી શકેજ નહિ. ત્યારે અત્યાર સુધી હું તેમને અને તેઓ મારાં એવી મારી માન્યતા મિથ્યાજ કરી. જ્યારે આ કુંટુંબીઓ જુદાં છે, તે મેહેલાતો અને રાજ્યસત્તા એ પણ જુદી છે. એ તે પ્રત્યક્ષ અનુભવાય છે. અરે એ તો દર યા જુદી માલૂમ પડે જ છે. પણ આ નજીકમાં નજીક રહેલ દેહ તે પણ જુદોજ માલુમ પડે છે. કારણકે ભવાંત
| SR No. | 011634 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kesharvijay |
| Publisher | Vijaykamal Keshar Granthmala Khambhat |
| Publication Year | 1924 |
| Total Pages | 416 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |